Zdjęcia nocne i złożenie elementów.

[osowiak]

Witam,

od niedawna cieszę się d 80 i postanowiłem zrobić nocne fotki, ale takie trudniejsze.
Otóż chciałbym zobaczyć jak zachowuje się matryca w takich warunkach : mocno oświetlony słup reklamowy wieczorem i wokół ciemno.Wiem że trzeba zrobić kilka klatek i połaczyc je w jedną .
Jeżeli można prosić to powiedzcie na jakiej ISO najlepiej zrobic te foty i jak potem połączyć je żeby efekt był znakomity.Może jest już jakiś artykuł na ten temat to proszę o adresik.

pozdrawiam.

[klon]

Kilka fotek łaczyc w jedną? i to tylko po to żeby zrobic zdjęcie reklamy na ulicy? Eeee... nie utrudnaja sobie przyjemności fotografowania. Po prostu wyjdź z domu, zabierz aparat, statyw i i do pracy! Najlepsze efekty uzyskuje się prostymi metodami.

[Sindbad]

Wiem że trzeba zrobić kilka klatek i połaczyc je w jedną .
pozdrawiam.

Niekoniecznie. Wystarczy zrobić jedną fotkę w RAWie i wywołać ją raz tak, żeby widoczne były szczegóły w cieniach a drugi raz tak żeby nie było przepaleń. I odpowiednio nałożyć na siebie. Choć powiem szczerze, że pomimo zrobienia wielu zdjęć w nocy, nigdy nie miałem potrzeby stosowania takich tricków. Raz zrobiłem tak z ciekawości i wyszło dosyć nienaturalnie. Lepiej rejestrować świat takim jaki go widzimy...

źródło

[stig]

Lepiej rejestrować świat takim jaki go widzimy...

W tym przypadku jak najbardziej poszukiwanie odpowiedniej metody fotografowania w nocy przez kolege osowiaka ma wlasnie najwiecej wspolnego z tym co napisales.
Otoz czlowiek posiada wieksza zdolnosc w postrzeganiu rozpietosci sceny. Cholera -- nie znam dokladnego terminu, ani jak dokladniej to wytlumaczyc. Ludzki wzrok po prostu w tym samym (dla nas) czasie potrafi rejestrowac detale w cieniach i detale w swiatlach, a nastepnie "miksowac" to w czasie rzeczywistym. Zblizonym w efekcie koncowym jest wlasnie zdjecie wykonane (stworzone) w technice HDR.

[wilus]

Otoz czlowiek posiada wieksza zdolnosc w postrzeganiu rozpietosci sceny.

akomodacja oka

[stig]

akomodacja oka

Tez kiedys wydawalo mi sie, ze to wlasnie akomodacja. Jednak wg wiki:

[...]
Akomodacja to zjawisko dostosowania się oka do oglądania przedmiotów znajdujących się w różnych odległościach. Dostosowanie to polega na odpowiednim doborze ostrości widzenia.
[...]

[Korchez]

Chyba nie akomodacja
"Akomodacja to zjawisko dostosowania się oka do oglądania przedmiotów znajdujących się w różnych odległościach. Dostosowanie to polega na odpowiednim doborze ostrości widzenia."

Stig byłeś szybszy

[Seeker]

ISO - najnizsze mozliwe (dla danych warunkow oswietleniowych)

Koniecznie statyw

W sasadzie mozliwe sa 2 podstawowe wersje:
- antyszumowa
- o zwiekszonej rozpietosci tonalnej

Wersja antyszumowa:
wykonujemy kilka identycznych klatek, w ilosci 2, 4, 8 lub 16 (wiecej chyba nie ma sensu).
nakladamy je na siebie w menu D80, ustawiajac wartosc jasnosci klatek sklaowych na 0.5 (0.5 + 0.5 = 1), przy czym
najpierw laczymy 16 klatek w 8, nastepnie te 8 w 4 i.t.d.
Wazne, aby na poczatko dobrac odpowiednie parametry na jednej klatce testowej.

Wersja o zwiekszonej rozpietosci:
Wykonujemy serie ujec od przeswietlonyc, do niedoswietlonych i miksujemy podobnie, jak wyzej.
Mozna laczyc kolejne klatki w serii, lub przeciwstawne. Efekty moga sie roznic o tyle, ze inaczej prezentuje sie podglad klatek laczonych i tutaj wspolczynnik juz niekoniecznie musi wynosic 0.5, a chyba wrecz nie powinien (statystycznie oczywiscie). Trzeba go dobierac na oko (wizualnie) i logike.
Ta wersja wymaga nieco wiekszego nakladu pracy intelektualnej i byc moze kilku eksperymentow, dla wybrania najlepszego, ale dziala i efekty potrafia byc bardzo ciekawe.
Przyslone ustawiamy na stale (jednakowo dla wszystkich ujec), a z czasem przechodzimy o 2 lub 3 dzialki pokretla.
Bedzie to raczej wystarczajaca ilosc informacji i unikniemy nadmiaru pracy.


Warto w miedzyczasie podgladac histogram i dodam tylko jeszcze, ze w niektorych klatkach przepal jest wrecz wskazany, ale trzeba logicznie z niego korzystac.


Nie polecam laczenia ujec "wykreconych" z jednej klatki, bo bedzie to odpowiednikiem kupowania zyletkowej stalki do fotografowania przez matowa szybke (wykonalne, ale bez sensu).

[Sindbad]

W tym przypadku jak najbardziej poszukiwanie odpowiedniej metody fotografowania w nocy przez kolege osowiaka ma wlasnie najwiecej wspolnego z tym co napisales.
Otoz czlowiek posiada wieksza zdolnosc w postrzeganiu rozpietosci sceny. Cholera -- nie znam dokladnego terminu, ani jak dokladniej to wytlumaczyc. Ludzki wzrok po prostu w tym samym (dla nas) czasie potrafi rejestrowac detale w cieniach i detale w swiatlach, a nastepnie "miksowac" to w czasie rzeczywistym. Zblizonym w efekcie koncowym jest wlasnie zdjecie wykonane (stworzone) w technice HDR.

Widziałem takie zdjęcia, gdzie pomimo czarnego nieba i punktowego (dosyć mizernego) oświetlenia lamp ulicznych, ściany budynków oddalonych od tych lamp "świeciły" prawie jak za dnia, bo ktoś obrabiając te zdjęcia przesadził trochę w wyciąganiem szczegółów w cieniach...

źródło

To miałem na myśli pisząc o nienaturalności takich tricków - choć oczywiście umięjętna obróbka może być jak najbardziej pożądana w niektórych sytuacjach. Kwestia wyczucia i przeznaczenia zdjęcia. Bardziej taka technika przydaje się wtedy gdy fotografujemy jakieś dość ciemne pomieszczenie, gdzie w okolicach okien wpada intenstywne światło powodując tam przepały, albo jeśli mamy widoczek z ciemnym lasem i prawie białym niebem. Czyli generalnie jest to dobry sposób na radzenie sobie z kontrastami, ale akurat w przypadku zdjęć nocnych warto przynajmniej część kadru zostawić ciemną, bo w końcu taka jest "charakterystyka" nocy.

źródło

Co do oka, to zgadza się, z tym że oko dostosowuje się akurat do tego na co patrzymy. Np gałęzie drzewa na tle jaśniutkiego nieba - patrząc na niebo widzisz jakieś tam delikatne chmurki ale liście i gałęzie postrzegasz jako praktycznie czarne (źrenica - "przesłona" - zwęża się), patrząc na liście, widzisz ich kolor i fakturę ale niebo masz przepalone. Robiąc zdjęcie chcemy mieć najczęściej i jedno i drugie. Ale dlaczego? Jeśli tematem zdjęcia są drzewa, to godzę się z tym, że nie widzę szczegółów na niebie i nic w tym złego, bo tak właśnie to wyglądało w rzeczywistości.

źródło

[stig]

Co do oka, to zgadza się, z tym że oko dostosowuje się akurat do tego na co patrzymy. Np gałęzie drzewa na tle jaśniutkiego nieba - patrząc na niebo widzisz jakieś tam delikatne chmurki ale liście i gałęzie postrzegasz jako praktycznie czarne (źrenica - "przesłona" - zwęża się), patrząc na liście, widzisz ich kolor i fakturę ale niebo masz przepalone.

No wlasnie nie! Sprawdz to. To o czym piszesz to postrzeganie przez aparat, a nie przez oko. Ludzki wzor ma w tej kwestii duzo mniejsze ograniczenia. Spojrz na galezie drzewa w sloneczny dzien. Zobaczysz i kore i niebo. Zrob zdjecie na 35mm tego samego motywu, ktory ogladasz -- wynik bedziesz mial dokladnie taki, jaki opisales dla ludzkiego oka. Czarne kontury galezi na dobrze widocznym niebie, lub wszystkie szczegoly na drzewie a przepalone niebo. Reasumujac -- w przypadku aparatu -- albo rybki albo akwarium.