mamy na sali doktora ?

[cz4rnuch]

Ciekawy przypadek dość, bliska mi osóbka chce wyskoczyć na 3 miesięczną psychoterapie. Dodam ze zajęcia maja być codziennie i lekarz twierdzi, ze najlepiej by było nie pracować
No i tu jest problem, bo średnio chce mówić w robocie dlaczego jej tyle nie będzie, natomiast ma tak spoko robotę i szefa, ze nie chce robić angielskiego wyjścia i nie mówić nic...

Nikt tu nie zna szefa twojej koleżanki więc sama pewnie wie najlepiej jak do niego podejść. Zdrowie najważniejsze i na tym powinna się skupić a nie na tym co ludzie powiedzą. Moja kobiałka leczy się na depresję od dłuższego czasu. Miała już takie dłuższe terapie i po prostu zanosiła zwolnienie lekarskie. Jeśli szef myślący to nawet nie zapyta o co chodzi, bo wie, że nie może. A co sobie pomyśli to już jego sprawa. To już rola koleżanki jak to rozegra. A jeśli już z lekka bezprawnie zapyta to moim zdaniem jak najmniej szczegółów, nie zawsze opłaca się stawanie okoniem, bo prawo prawem, ale różnie w życiu bywa. Zresztą w dzisiejszych realiach raz, że podejście do chorób i zaburzeń psychicznych jest już nieco inne niż jeszcze kilkanaście lat temu, bo i świadomość większa, a dwa, że mało który lekarz wystawia aż tak długie zwolnienia lekarskie jak psychiatrzy, często przedłużane, więc szczególnie gdy nie widać fizycznych objawów choroby to pewnie wśród typów ekipy pojawią się i takie strzały. Urlop bezpłatny? Nie widzę powodów. Nie po to człowiek płaci składki, by w razie choroby jeszcze dodatkowo obrywać finansowo. Nie ma też żadnej gwarancji, że szef takiego urlopu udzieli albo, że nawet nie odbierze tego za zlewanie pracy lub straci zaufanie. W pracy też mamy jedną osobę, która leczy się u psychiatry. Niby nikt nie wie, ale i tak wszyscy wiedzą. Tzn. ja akurat wiem, bo i kolega wie, że mamy w domu podobne problemy. A reszta się po prostu domyśliła. I niech twoja koleżanka nie obawia się, że opuszcza załogę bez solidnego wytłumaczenia. Choroba jest bardzo solidnym wytłumaczeniem. Szczególnie jeśli wcześniej nie nadużywała zwolnień.

PS Nie oceniam lekarza o którym piszesz, ale jestem zdania, że generalnie dyspozycje powinny być konkretne. Nie typu przydałoby się nie chodzić do pracy albo jeśli pani chce to może jakaś terapia. Jeśli praca może przeszkadzać w terapii to powinna dostać jasny sygnał, że tak jest, a samej terapii raczej nie zaleca się gdy coś się może po kościach rozejść także to nie jest kwestia tego czy koleżanka chce iść na terapię. To raczej konieczność skoro padło to z ust lekarza.

[lukasz_kk]

Może mam szczęście, ale sam mam na tyle wyrozumiałe szefostwo, że nie miałbym oporów przed tym, żeby zdradzić sedno problemu gdybym był w podobnej sytuacji, bo wiem że mógłbym liczyć na zrozumienie i dyskrecję. A nawet gdyby sytuacja jakimś sposobem wydostała się poza ścisły krąg zainteresowanych, to na tyle dobrze znam najbliższych współpracowników, że nie miałbym obaw o plotki czy próbę wykorzystania przez kogoś zaistniałej sytuacji dla własnych korzyści. Osobiście, będąc też czyimś przełożonym, nie pomyślałbym nawet o robieniu komuś problemów z tytułu podobnych doświadczeń.

[pawelp]

Obecnie zwolnienie lekarskie elektroniczne (innych nie ma) pojawia się w kadrach. Stamtąd nie może wypłynąć, żadna wiedza. Kary są dosyć dotkliwe.
Ja na miejscu zainteresowanej powiedział bym szefowi o chorobie ale innej, jakiejś operacji i koniecznej po nie trzy miesięcznej rehabilitacji.
Na kontakt z psychiatrą lub psychologiem źle patrzą w pracy mimo, że mówią, że to normalni lekarze jak inni. To z mojego doświadczenia.

Ja jak jeszcze pracowałem (4 lata temu) stwierdzono u mnie dosyć ciążki przypadek raka. Nie było mnie w pracy kilka miesięcy. Jak odwiedzałem kolegów w czasie rehabilitacji to prezes firmy zawsze próbował dowiedzieć się na co choruję (kadry nie puściły pary).
Jak raz mu powiedziałem (prosząc o zachowanie w tajemnicy), że mam HIV to od tego momentu wszyscy zaczęli omijać mnie z daleka. Mówili dzień dobry, ale ręki nie podawali. Prezes dochował tajemnicy na swój sposób. Że tej choroby też nie radzę używać jako zastępczej.

Pracodawca nie dostaje informacji, jaka to jest choroba (pole „Numer statystyczny choroby” w e-ZLA dla pracodawcy jest puste).

[locos]

czesc, przepraszam za brak odzewu z mojej strony, ale bylem na urlopie, a wtedy odpoczywam od komputrow i monitorow :P

dzieki wszystkim za wszystkie wpisy, dalem poczytac kolezance, niech sama zdecyduje czy sciemniac czy mowic tak jak jest...

Jest po wywiadzie u psychologa i to psycholog stwierdził? To może warto iść wyżej i jeszcze do psychiatry. Może sie okazać, że psychiatra ogarnie sprawę szybciej i bardziej fachowo.

byla tu i tu i czeka na terapie bo uparla sie isc torem NFZ

W obecnych czasach tylko ameba nie zrozumie, że choroba umysłu, mózgu, kolana czy wątroby to taka sama przypadłość jak każda inna. Doradzam powiedzieć jak jest.
P.S. Psycholog nie może wystawić L4, do tego uprawniony jest jedynie psychiatra, czyli lekarz po studiach medycznych.

moze i ameba, ale mimo wszystko ludzie mysla swoje (szczegolnie w tak zasciankowym grajdole jakim jest Polska)
psycholog dziala w porozumieniu z psychiatra, bo to jest jedna i ta sama poradnia zdrowia psychicznegp.

może najuczciwiej by było skorzystać z bezpłatnego urlopu? Ja wiem, bezpłatny to zero kasy ale wtedy uwalniasz się od tłumaczenia czemu Cie nie ma/ukrywania prawdy oraz strachu że prawda wyjdzie na jaw/ktoś się jednak dowie albo nie ryzykujesz tym że szefostwo okaże się dwulicowe w przypadku że powiesz prawdę oni Cie poklepią po plecach że spoko jasne rozumiemy to a tak naprawdę zaczną szukać może pretekstu żeby Cie zwolnić lub przenieść na inne stanowisko.

heheh, wolne zarty, kobita placi 20 lat na NFZ, w zyciu nie byla u doktora, bo nie miala takiej potzreby a Ty wyjezdzasz z bezplatnym urlopem....serio ?

Ja bym nie ufał ludziom w takich przypadkach i lepiej nie tłumaczyć się że się chodzi do psychologa na jakieś terapie szczególnie długoterminowe bo ludzie zaczną plotkować i Bóg wie co wymyślać.

Kolezanka tez nie ufa ludziom, dlatego powstal ten post.

Co innego pójść na 3 wizyty a co innego codzienne wizyty przez 3 msc... w pracy zaczną coś podejrzewać mimo że będą mówić ŻE WSZYSTKO OK. A tak wniosek o bezpłatny urlop i wsio. Udzielą lub nie. Ja wiem, że wtedy kasy nie ma ale może to jest jakieś wyjście skoro praca ok i gupio by było wprowadzać jakiś "tajemniczy element natury prywatnej"... Albo zmniejszenie etatu do połowy... może to jest rozwiązanie jednak to nie spełnia warunku nie chodzenia do pracy

Bez obrazy, ale mam nadzieje ze nie zatrudnaisz ludzi , bo z takim podejsciem to troche na janusza biznesu mi wychodzisz.
Jej stan psychiczny to po czesci wynik mieszkania w tym chorym kraju plus praca w polskich oddzialach miedzynarodowych korporacji, gdzie krajowy menago byl psycholem, a ty proponujesz dodatkowa kare w postaci braku wynagrodzenia....

SAM NIE WIEM ale ja bym prawdy nie mówił bo ludzie teraz dwulicowi są w pracy i tylko czekają na takie "okazje" by obrobić doope drugiemu.
Ja też uważam że ogólnie mam spoko robotę, teraz od pół roku zmieniłem stanowisko na jeszcze lepsze ale co się dowiedziałem w 2022 że plotka chodzi że ja zarabiam kilkanaście tyś msc no uśmiałem się nieźle wtedy... a potem zacząłem myśleć że jakieś *****y są u mnie w pracy... zalecałbym ostrożność.

jak to Pilsudzki mawial "Narod wspanialy, tylko ludzie..."

Nikt tu nie zna szefa twojej koleżanki więc sama pewnie wie najlepiej jak do niego podejść. Zdrowie najważniejsze i na tym powinna się skupić a nie na tym co ludzie powiedzą. Moja kobiałka leczy się na depresję od dłuższego czasu. Miała już takie dłuższe terapie i po prostu zanosiła zwolnienie lekarskie. Jeśli szef myślący to nawet nie zapyta o co chodzi, bo wie, że nie może. A co sobie pomyśli to już jego sprawa. To już rola koleżanki jak to rozegra. A jeśli już z lekka bezprawnie zapyta to moim zdaniem jak najmniej szczegółów, nie zawsze opłaca się stawanie okoniem, bo prawo prawem, ale różnie w życiu bywa. Zresztą w dzisiejszych realiach raz, że podejście do chorób i zaburzeń psychicznych jest już nieco inne niż jeszcze kilkanaście lat temu, bo i świadomość większa, a dwa, że mało który lekarz wystawia aż tak długie zwolnienia lekarskie jak psychiatrzy, często przedłużane, więc szczególnie gdy nie widać fizycznych objawów choroby to pewnie wśród typów ekipy pojawią się i takie strzały. Urlop bezpłatny? Nie widzę powodów. Nie po to człowiek płaci składki, by w razie choroby jeszcze dodatkowo obrywać finansowo. Nie ma też żadnej gwarancji, że szef takiego urlopu udzieli albo, że nawet nie odbierze tego za zlewanie pracy lub straci zaufanie. W pracy też mamy jedną osobę, która leczy się u psychiatry. Niby nikt nie wie, ale i tak wszyscy wiedzą. Tzn. ja akurat wiem, bo i kolega wie, że mamy w domu podobne problemy. A reszta się po prostu domyśliła. I niech twoja koleżanka nie obawia się, że opuszcza załogę bez solidnego wytłumaczenia. Choroba jest bardzo solidnym wytłumaczeniem. Szczególnie jeśli wcześniej nie nadużywała zwolnień.

PS Nie oceniam lekarza o którym piszesz, ale jestem zdania, że generalnie dyspozycje powinny być konkretne. Nie typu przydałoby się nie chodzić do pracy albo jeśli pani chce to może jakaś terapia. Jeśli praca może przeszkadzać w terapii to powinna dostać jasny sygnał, że tak jest, a samej terapii raczej nie zaleca się gdy coś się może po kościach rozejść także to nie jest kwestia tego czy koleżanka chce iść na terapię. To raczej konieczność skoro padło to z ust lekarza.

Dzieki za wpis, co do dyspozcyji to wiesz jak to jest - trafisz na lepszego lekarza to beda konkretne, a jak nie trafisz to nie beda.

[ebstein]

heheh, wolne zarty, kobita placi 20 lat na NFZ, w zyciu nie byla u doktora, bo nie miala takiej potzreby a Ty wyjezdzasz z bezplatnym urlopem....serio ?

Finansowanie zasiłku chorobowego na czas określony w ZUS-ZLA nie ma nic wspólnego z NFZ. Koszt zasiłku ponosi pracodawca do 33. lub. 14. dnia, w zależności ile lat ma pracownik, a następnie świadczenie wypłaca ZUS, czyli wszyscy odprowadzający składki.

A czemu tak ma się dziać? Bo:

Ciekawy przypadek dość, bliska mi osóbka chce wyskoczyć na 3 miesięczną psychoterapie. (...) najlepiej by było nie pracować

Kilka różnych komentarzy w międzyczasie przyszło mi do głowy, ale żadnego nie napiszę.

[Kolekcjoner]

byla tu i tu i czeka na terapie bo uparla sie isc torem NFZ

Współczuję ...

Jej stan psychiczny to po czesci wynik mieszkania w tym chorym kraju plus praca w polskich oddzialach miedzynarodowych korporacji, gdzie krajowy menago byl psycholem, a ty proponujesz dodatkowa kare w postaci braku wynagrodzenia....

Skoro ten kraj taki "chory" to co jeszcze tu robi - co za problem wyjechać?
Co do korpo to jak tam pracuje to przecież ma prawo do wszystkich świadczeń i chyba stać ją na wizytę u dobrego prywatnego lekarza?

[cz4rnuch]

...Skoro ten kraj taki "chory" to co jeszcze tu robi - co za problem wyjechać?

To nie jest takie proste. Skoro choroba się już pojawiła to niestety prawdopodobnie nie zniknie ona samoistnie po zmianie otoczenia. Na początek, skoro zaordynowano terapię i zalecono urlop zdrowotny, to koleżanka powinna się do tego stosować. Na poważniejsze decyzje życiowe przyjdzie czas gdy choroba będzie powiedzmy pod kontrolą. Wyjazdu z kraju raczej nie poleca się osobom z problemami tego typu. Wręcz odwrotnie, takie decyzje się odradza. O ile nie ucieka się przed wojną lub przed jakimś innym kataklizmem, dobrze sobie wcześniej wszystko w głowie porządnie poukładać.

[Wujot]

dzieki wszystkim za wszystkie wpisy, dalem poczytac kolezance, niech sama zdecyduje czy sciemniac czy mowic tak jak jest...




byla tu i tu i czeka na terapie bo uparla sie isc torem NFZ
psycholog dziala w porozumieniu z psychiatra, bo to jest jedna i ta sama poradnia zdrowia psychicznegp.
heheh, wolne zarty, kobita placi 20 lat na NFZ, w zyciu nie byla u doktora, bo nie miala takiej potzreby a Ty wyjezdzasz z bezplatnym urlopem....serio ?

(...)

Koleżanka ma najlepsze podstawy do podjęcia decyzji, powinna sobie odpowiedzieć na pytanie czy rzeczywiście potrzebuje tego czasu dla siebie. Jeśli oceni, ze to jest ważne to proponowałbym zacząć od psychiatry. Na ewentualnych komisjach będzie to miało zupełnie inną wagę, pomijając, że psycholog i tak nie wystawi zwolnienia. Bo oczywiście urlop bezpłatny jest bez sensu. Zwolnienie obciąża budżet pracodawcy tylko przez miesiąc. Na płatnym zwolnieniu można być przez 182 dni, można go przedłużyć świadczeniem rehabilitacyjnym drugie tyle. Jeśli chodzi o lekarza to niezbyt wyobrażam sobie zrobić to na NFZ. Zwolnienia są wystawiane na maksimum 6 tyg (raczej miesiąc) jak się kończy termin to z dokładnością do dwóch dni należy się wstrzelić w przedłużenie aby była ciągłość. Poza tym z doświadczenia wiem, że zupełnie inaczej wygląda dyspozycyjność człowieka lepiej opłaconego. A być może trzeba będzie przygotować papiery dla ZUS (mogą po dwóch trzech miesiącach wezwać na komisję). Poza tym na rynku bez problemu załatwisz to telewizytami i to o tej godzinie jakiej się chce. Nawet jak zapłacisz te 250 zł to w postaci czasu odzyskasz je, choćby częściowo.

[sokolnik]

@locos po co zakladasz ten wątek i pytasz innych o zdanie/radę jak potem krytykujesz i wyśmiewasz?

Nie umiesz dyskutować normalnie bez komentarzy to lepiej nic nie pisz tylko sam idź do lekarza

[locos]

@locos po co zakładasz ten wątek i pytasz innych o zdanie/radę jak potem krytykujesz i wyśmiewasz?

Nie umiesz dyskutować normalnie bez komentarzy to lepiej nic nie pisz tylko sam idź do lekarza

Watek założyłem w celu zasięgnięcia opinii odnośnie podania przyczyny zastępczej tak długiego L4.
Wyśmiewam i krytykuje (skoro tak to odbierasz) bo po pierwsze piszesz nie na temat, a po drugie implikujesz, że 3 miesięczne L4 to jest oszukiwanie pracodawcy (a ja bardzo nie lubię jak ktoś z góry tak zakłada nie znając osoby o której jest mowa).

Jeśli Cię moje komentarze zabolały to najmocniej przepraszam.