Portretowe początki

[sufenta]

Nie podoba mi sie zadne ze zdjec. BW to zwykle (slabe) zdjecia bez kolorow. Kolorowe: ojej! Sprobuj szara karte. Skalibruj monitor. Wiecej swiatla na BW. Niech cienie to beda cienie a nie czarne plamy bez detalu.

[fafniak]

biel i czerń to takie same środki wyrazu jak inne(odcienie szarości)
Uporczywe trzymanie się koniecznosci istnienia "detalu" jest absurdem-to tylko wybór autora

[Hugin]

Ciekawe jest przedstawiona odzież pastelowa na modelce oraz styl portretów. Oczy super, fajna mgiełka, ale wyostrzyłeś zęby !? Tam by pasował odcień -"Ptasie mleczko śmietankowe" Nie wiem, ale albo brakuje blendy na 16, chmm, brakuje światła. Myślę że odpowiedni dobór światła załatwił by sprawę. Trening czyni mistrza.

[2pompony]

Może za dużo wymagam ale prosiłbym jednak o napisanie co nie tak w tych kolorach, bo mimo wszystko zamierzam walczyć z kolorem Dziękuję

Pilej, tytułem wstępu przedstawię daty, żebyś nie myślał, że się wykręcam sianem: zarejestrowałem się tutaj w 2005 roku (pod ksywką bombel, możesz sprawdzić szukając postów tego usera), potem pod obecną w 2009 - to razem daje mi sporawy staż ponad 15 lat na forum. I nie z czego innego, a włąśnie na podstawie tych kilkunastu lat dyskusji forumowych na tematy zdjęć, wiem to że:

1. zdiagnozować, pokazać palcem na zdjęćiu, wytłumaczyć i ewentualnie pokazać drogę poprawy w wypadku jasności jest proste, jeśli nie śmiesznie proste;

2. to samo (diagnoza, recepta, etc) jeśli dotyczy ogólnej ekspozycji (gdzie wchodzi w grę WB, kontrasty/krzywe, histogramy poszczególnych skłądowych, i takie tam) - jest trudniejsze albo dużo trudniejsze, ale jeszcze do przeprowadzenia, jeśli a) radzący potrafi się wysłowić i b) słuchający chce usłyszeć;

3. jeśli zaś chodzi o kolory - rzecz staje się naprawdę ponadnormatywnie trudna. Jednocześnie paradoksalnie - i co bardzo ważne! - bardzo łatwo jest powiedzieć, co dobrym kolorem NIE JEST, abstrahując od tego, że są trudności ze zwerbalizowaniem co jest koślawe, lub co konkretnie zawodzi.



Tyle wstępu.







OK, mając na uwadze powyższe jest mi dość prosto powiedzeć, że kolory jakie pokazujesz są niedobre.

Powiedzenie czemu, i zwrócenie uwagi co konkretnie poprawić jawi mi się jako arcytrudne. Oczywiście jeśli ktoś umie sklecić więcej niż pół zdania tak, żeby się go dało zrozumieć, może się posługiwać protezami: uważać na WB, nie stosować forsownej obróbki, dopóki się nie dojdzie do wprawy zrezygnować z ruszania kolorami selektywnie, i tego typu piękne truizmy - ale ja jestem za stary koń na takie okrągłe pierdzenie.

Jeszcze nikt, komu się dało radę: nie forsuj obróbki nie zaczął wyłącznie od tej rady robić lepszych kolorów. Jeśli się komuś powie nawet szczerze: chłopie, nie masz wprawy, więc nie pakuj się w kręcenie suwakami których do końca nie rozumiesz - nie zaczął nagle osiągać świetnych rezultatów. Do tego trzeba dorosnąć, dojrzeć, dojść własną drogą na własnych nóżkach. Po drodze można zbierać rady, ale i tak na końcu zostajesz sam na sam z własnym zdjęćiem i bagażem własnych doświadczeń - i podejmujesz sam dezycję którym suwakiem suwnąć.

Z rad, jakie uznaję za ważne i niesamowicie przydatne, uważam radę wykształcenia w sobie analitycznego spojrzenia. Także, a może przede wszystkim na własne prace.

[KaarooL]

Dziewczyna jest wporzo, ma lajtowy styl i nawet odrobinę energii. Temat kładzie jednak to, że nie jesteś w stanie tego pokazać, nie tylko w sposób korzystny ale choćby neutralnie, nie robiąc pannie krzywdy.

Leżą technika oraz klimat sesji.


Jeśli chcesz nauczyć się czegololwiek, wstawiaj miniaturki do wyboru i z każdych 10 zdjęć wybierzemy jedno, nad którym warto usiąść.

Sugestia odnośnie tego byś pozostał przy b/w jest jak najbardziej na miejscu, bo z kolorem sobie nie radzisz. Czerń i biel pozwolą skupić się na przekazie oraz na wyrazie twarzy.

Co więcej, widać że na foceniu nie było odpowiedniego klimatu. Jeśli temat nie idzie na trzeźwo, polecam zaopatrzyć się w jakieś procenty. Dziewczyna wygląda na pełnoletnią.

[markoniMark]

Mono OK.