Pałac w Kozłówce - Muzeum Zamoyskich

[Sokolik Wędrowny]

Faktycznie, patrząc na to zdjęcie odnoszę wrażenie, jakbym spacerował po ekspozycji, która tu i ówdzie jest poprzetykana fotografiami z archiwum rodzinnego Zamoyskich. Na zdjęciu w wątku brakuje tylko reprezentacyjnych schodów, niegdyś umożliwiających zejście z Salonu Czerwonego wprost do ogrodu, zatem pomyłka wykluczona

Ponieważ zauważyłem, że turystyczny dział służy nie tylko chwaleniu się bardziej lub mniej udanymi dokonaniami fotograficznymi - garść informacji czysto praktycznych. Aktualnie Muzeum Zamoyskich jest nieczynne (można oczywiście wejść do parku). Nie jest to związane z okresem pandemii, zimowe przerwy w działalności muzeum są rokroczne. Placówka zwyczajowo otwiera się dla zwiedzających pod koniec marca (choć w tym roku gwarancji nie ma, wiadomo dlaczego), a sezon trwa do pierwszego grudniowego weekendu. Warto w tym miejscu wspomnieć, że od (chyba) trzech lat, w pierwszą niedzielę grudnia (czyli na zamknięcie sezonu) organizowana jest akcja "Karma wraca". Rzecz prosta - turysta przywozi ze sobą psią karmę (wspomagając w ten sposób schronisko dla zwierząt w nieodległym Nowodworze), w zamian otrzymuje darmowy wstęp do pałacu.

A właśnie: pałac zwiedza się jedynie w grupach do 30 osób (znów: w normalnych warunkach, rok 2020 był wyjątkiem, nie wiadomo jak będzie wyglądał ten) pod opieką przewodniczki muzealnej (przewodnicy płci męskiej zdarzają się nader rzadko). Wejścia w szczycie sezonu są nawet co 15 minut, normalnie co pół godziny, pierwsze o 10-tej, ostatnie - zależy od pory roku. Bardzo warto zarezerwować wcześniej bilety, można to zrobić przez stronę muzeum, działa, sprawdzałem osobiście

Jak napisałem wyżej - rok 2020 był pod tym względem wyjątkowy. Ograniczono liczbę osób w grupie do 8, zwiedzanie odbywało się pod kuratelą pracownika, który odtwarzał z mp3 nagraną narrację przewodnicką. Warto poczekać aż zwiedzanie pałacu wróci do "normy", a to dlatego iż panie oprowadzające po pałacowych wnętrzach naprawdę są zaangażowane w to, co robią, wiedza merytoryczna pracowników muzeum jest niesamowita. Stroje "z epoki" też robią swoje.

Zwiedzanie z przewodnikiem dotyczy jedynie samych pałacowych wnętrz. Pozostałe obiekty (park, kaplica pałacowa, pokój ks. Wyszyńskiego, wozownia, galeria socrealizmu, teatralnia - miejsce wystaw czasowych) podziwia się już indywidualnie. Do niektórych (wozownia, galeria socrealizmu, teatralnia) obowiązują oddzielne bilety, można też zaopatrzyć się w karnet "na wszystko" - czyli pałac z przewodnikiem + pozostałe płatne wejścia.

Na chwilę obecną tyle, z miłą chęcią podzielę się innymi informacjami praktycznymi, ale to już w kolejnych postach

[Sokolik Wędrowny]

Była powszechnie uznawana za najpiękniejszą Polkę czasów stanisławowskich, także przełomu XVIII/XIX wieku.

Na żaden jej wizerunek fotograficzny nie natrafimy - zmarła wszak na dwa lata przed "oficjalnym" ogłoszeniem wynalazku fotografii. Za to europejscy malarze (i to często ci "z najwyższej półki") portretowali piękną Zofię z Czartoryskich Zamoyską (nb. córkę słynnej Izabeli Czartoryskiej - "pani na Puławach") nader często.

Wśród całego szeregu konterfektów bardziej lub mniej słynnych przedstawicieli rodu zdobiących wnętrza kozłowieckiej rezydencji, kopie portretów (i jeden oryginał!) XII Ordynatowej Zamoyskiej pojawiają się szczególnie często. Nic dziwnego. W historii rodziny zapisała się ona jako "matka rodu" a jej wnuk, Konstanty Zamoyski, twórca potęgi Kozłówki, otaczał swą babkę niespotykanym uwielbieniem, czcią, wręcz kultem. Do tego stopnia iż za jego sprawą, obok wspomnianych kilkunastu portretów, w przylegającej do pałacu kaplicy znalazła się wierna kopię florenckiego nagrobka Zofii. W stworzonym przez Konstantego panteonie jego babka znalazła więc miejsce szczególne.

Obiecałem regularnie podkarmiać wątek - i wywiązuję się