W objęciach szarości.

[raziel79]

Zamieszczam w objęciach barw Proszę bardzo:

[Myszowor]

No to zaskoczenie, kolor wypadł dużo lepiej i nawet ta ręka jest ok.

[Jacenty Z.]

Zgadzam się co do tego, że wersja kolorowa zdecydowanie lepiej wypadła. Na czarno-białej z modelki było widać właściwie tylko owal twarzy. W kolorze pojawiła się interesująca "dzikość spojrzenia" (miły odpoczynek od zbyt częstych w portretach min typu "podziwiajcie mnie", pozbawionych wyrazu lub zblazowanych). Ładnie zagrały akcenty kolorystyczne w zbliżonym, ale nie takim samym odcieniu (kwiaty na bluzce, szminka, kolczyk). Przyciąga uwagę kolor skóry w opozycji do chłodnego tła. Włosy może trochę w nieładzie, ale za to ile odcieni! (plus drapieżne kosmyki przy prawym oku i ugrzecznione włosy przy lewym). Subtelnie zarysowane linie twarzy z nie bardzo rzucającymi się w oczy (i dodającymi autentyczności) drobnymi niedoskonałościami cery. Długo się można gapić

Ciekawe rzeczy dzieją się także, gdy człowiek przymknie lekko oczy (lub niedowidzi ). Górna część mostu tworzy wtedy jakby kawał surrealistycznego nakrycia głowy. Linie torów okalają natomiast ramiona modelki. Wszystko to tworzy daje spłaszczoną literę X, której przecięcie wypada gdzieś między prawym uchem a prawą kością policzkową portretowanej osoby. Jak dla mnie zdjęcie bez zadęcia, niesztampowe, na które patrzy się z zainteresowaniem.

[raziel79]

Dzięki za komentarze i cenne uwagi. Będę próbował dalej.