Szukaj
D7100, Nikkor 50mm/1.8g, Sigma 10-20/4-5.6, Revuenon 135/2.8 | Sony RX100M3 | Raynox DCR-250 | Fuji X-T2, XF 18-55/2.8-4.0, XC 50-230/4.5-6.7, Stroboss 36F, K&F Nikon-Fuji adapter
Troszkę szaro bure to BW troszkę kontrastu by się przydało. Do tego centralne kadrowanie, dobrze by było przenieść ludzika w prawy lub lewy górny mocny punkt. Wtedy kompozycja była by dużo ciekawsza.
Dzięki za uwagi.
Próbowałem umieszczać w mocnych punktach, ale jakoś nie przemawiało do mnie takie zdjęcie, w zależności od punktu znikała albo ścieżka albo szczyt w tle i brakowało mi wrażenia przestrzeni. Niestety oryginał nie pozwala na obie rzeczy na raz.
Z kontrastem rzeczywiście lepiej wygląda. Ale jakiegoś specjalnego artyzmu nie potrafię wydobyć
Jakby ktoś chciał zobaczyć wersje w różnych mocnych punktach to jest tutaj: https://picasaweb.google.com/1161798...eat=directlink
D7100, Nikkor 50mm/1.8g, Sigma 10-20/4-5.6, Revuenon 135/2.8 | Sony RX100M3 | Raynox DCR-250 | Fuji X-T2, XF 18-55/2.8-4.0, XC 50-230/4.5-6.7, Stroboss 36F, K&F Nikon-Fuji adapter
Do mnie bardziej przemawia już taki kadr, ale ja się nie znam.
Moim zdaniem próby wstawiania ludzika na siłę w mocny punkt nie mają uzasadnienia w tej sytuacji. Pomijając kwestię konwersji oraz kontrastu, dla mnie pierwotne zdjęcie jest po prostu dobre. Jest przestrzeń (góra w LD, chmury), jest skala (ludzik), jest ścieżka prowadząca wzrok. Ludzik jest tak mocno zaakcentowany, że spokojnie może być w centrum kadru. Wzrok i tak ląduje na nim. Bardzo mi się podoba pierwotny pomysł autora i już.
| tohu wawohu |
Ale poradniki mawiają także "złam zasadę", i IMHO w tym przypadku ma to sens.
"...Kto zagląda pod powierzchnię, czyni to na własną odpowiedzialność..."
http://commons.wikimedia.org/wiki/Windmill
Pstrykoaparat + obiektywy + okulary korekcyjne -10.5 dioptrii.
"Don Kichote to zły człowiek był..."
Skontaktuj się z nami