Co do Pendolino i "kibelka", wyszły trochę nieostre i poruszone bo ruch aparatu jest nie tylko w poziomie. Patrz na to w jaki sposób Ci się tło rozmazuje i wyciągaj wnioski dot. ruchu na tej podstawie
Szukaj
Co do Pendolino i "kibelka", wyszły trochę nieostre i poruszone bo ruch aparatu jest nie tylko w poziomie. Patrz na to w jaki sposób Ci się tło rozmazuje i wyciągaj wnioski dot. ruchu na tej podstawie
Dzięki. Staram się już dopracować metodę usztywnienia ręki z pomocą paska od aparatu. Zobaczymy co to da
D3200/Nikkor 40mm/f2.8; Panasonic Lumix FZ1000
Kolejowe Zagłębie
21. EU44 5 370 006 "Husarz"
D3200/Nikkor 40mm/f2.8; Panasonic Lumix FZ1000
Kolejowe Zagłębie
D3200/Nikkor 40mm/f2.8; Panasonic Lumix FZ1000
Kolejowe Zagłębie
D3200/Nikkor 40mm/f2.8; Panasonic Lumix FZ1000
Kolejowe Zagłębie
26. EN57 wjeżdża na Gołonóg
Ostatnio edytowane przez Adam Okuń ; 31-05-2015 o 20:23
D3200/Nikkor 40mm/f2.8; Panasonic Lumix FZ1000
Kolejowe Zagłębie
Parę refleksji jakie mi się nasunęły podczas czytania niniejszego wątku, z obserwacji i własnego doświadczenia:
Kadrowanie: Słupy trakcji elektrycznej rzeczywiście są zmorą, bo albo mamy skład pocięty słupami, albo ujęcia 3/4, czyli widoczne czoło pociągu i bok w głębokiej perspektywie, które się kiedyś nudzą. Jedyne wyjście to szukać miejsc, gdzie ilość przeszkód nie jest większa niż gdzie indziej (najgorzej jeśli do słupów trakcyjnych dochodzą latarnie, słupki, zdezelowane nieczynne semafory, słupy urządzeń sterowania ruchem kolejowym) lub spróbować by przeciwnicy byli po Twojej stronie, czyli użyć ich jako kompozycyjną "bramkę" (jak już wiesz), albo żeby elementy typu rogatki, tablice, sygnalizacja dodały zdjęciom kolejowego klimatu.
Warto też czasem rozejrzeć się w poszukiwaniu jakiegoś ciekawego zakrętu, wysokiego/niskiego punktu widzenia itp.
Niektórzy miłośnicy kolei ("mikole") twierdzą, że na zdjęciu musi być cały, nie zasłonięty niczym skład. Tak więc trzecia opcja jest taka jak widać na Twoim zdjęciu nr 6 - dość nieciekawy skrót perspektywiczny, wynikający z krzywizny łuku - jakby wyjechał w trasę ogryzek pociągu - ja osobiście nie lubię takiego skrótu i zdjęcia które mi tak wychodzą uważam za nieudane. Już wolę jak mi widać tylko kawałek pociągu wyglądającego z tunelu "jak robaczek z jabłka"
Czas naświetlania: Z czasem IMHO nie ma co szaleć - przy prędkościach pociągów 120-160 km/h oczywiście bardziej wskazana będzie co najmniej 1/500 s, przy składach jadących wolniej (EN57, towarowe) często wystarczy 1/250 s lub nawet dłużej.
Panoramowanie: Przy panoramowaniu - co chyba każdy znany mi podręcznik pomijał - liczy się nie tylko to, jakim czasem osiągniemy najbardziej malownicze rozmycie tła, ale też żeby ten czas był odpowiednio bezpieczny (czyt. krótki) pod kątem drgań powstałych przy podnoszeniu lustra. To zależy też od włączonego trybu stabilizacji, bo część obiektywów ma specjalny tryb do panoramowania, który niweluje drgania pionowe, a nie traktuje jako zakłócenia poziomego ruchu aparatu za "celem".
Raczej nie da się panoramować całego długiego składu (chyba, że chcesz spróbować tzw. panoramowania zoomem, to też ciekawa, choć trudna technika). Przy panoramowaniu liczy się prędkość kątowa obiektu - bo normalnie często nie porusza się on wokół ciebie po okręgu, tylko po stycznej, tak więc istnieje ryzyko, że wypadnie Ci z głębi ostrości, zwłaszcza gdy jest ona mała. Dlatego dla mnie jest to kompromis czasu, przysłony, prędkości obiektu, ogniskowej i odległości.
W każdym razie, z perspektywy kogoś, kto znajduje się już w apogeum swojej fascynacji fotografią kolejową - nie to, że osiągnąłem w tym aż takie szczyty, ale raczej mam poczucie, że więcej już nie jestem w stanie osiągnąć (na co składa się m.in. znużenie, zanik wrażliwości/brak wizji/brak czasu przy dużej ilości pozafotograficznych obowiązków) - miło jest widzieć kogoś, kto jest dopiero na początku tej drogi i wszystko co najlepsze jeszcze przed nim
Ostatnio edytowane przez Jacenty Z. ; 12-06-2015 o 00:54
Serdeczne dzięki za wartościowy komentarz
27. W podziękowaniu zdjęcie kolejowego klimatu, który sam sobie tworzę, a potem fotografuję
D3200/Nikkor 40mm/f2.8; Panasonic Lumix FZ1000
Kolejowe Zagłębie
D3200/Nikkor 40mm/f2.8; Panasonic Lumix FZ1000
Kolejowe Zagłębie
Zamieszczone przez Jacek Z.
Parę refleksji jakie mi się nasunęły podczas czytania niniejszego wątku, z obserwacji i własnego doświadczenia:
Kadrowanie: Słupy trakcji elektrycznej rzeczywiście są zmorą, bo albo mamy skład pocięty słupami, albo ujęcia 3/4, czyli widoczne czoło pociągu i bok w głębokiej perspektywie, które się kiedyś nudzą. Jedyne wyjście to szukać miejsc, gdzie ilość przeszkód nie jest większa niż gdzie indziej (najgorzej jeśli do słupów trakcyjnych dochodzą latarnie, słupki, zdezelowane nieczynne semafory, słupy urządzeń sterowania ruchem kolejowym) lub spróbować by przeciwnicy byli po Twojej stronie, czyli użyć ich jako kompozycyjną "bramkę" (jak już wiesz), albo żeby elementy typu rogatki, tablice, sygnalizacja dodały zdjęciom kolejowego klimatu.
Warto też czasem rozejrzeć się w poszukiwaniu jakiegoś ciekawego zakrętu, wysokiego/niskiego punktu widzenia itp.
Niektórzy miłośnicy kolei ("mikole") twierdzą, że na zdjęciu musi być cały, nie zasłonięty niczym skład. Tak więc trzecia opcja jest taka jak widać na Twoim zdjęciu nr 6 - dość nieciekawy skrót perspektywiczny, wynikający z krzywizny łuku - jakby wyjechał w trasę ogryzek pociągu - ja osobiście nie lubię takiego skrótu i zdjęcia które mi tak wychodzą uważam za nieudane. Już wolę jak mi widać tylko kawałek pociągu wyglądającego z tunelu "jak robaczek z jabłka"
Czas naświetlania: Z czasem IMHO nie ma co szaleć - przy prędkościach pociągów 120-160 km/h oczywiście bardziej wskazana będzie co najmniej 1/500 s, przy składach jadących wolniej (EN57, towarowe) często wystarczy 1/250 s lub nawet dłużej.
Panoramowanie: Przy panoramowaniu - co chyba każdy znany mi podręcznik pomijał - liczy się nie tylko to, jakim czasem osiągniemy najbardziej malownicze rozmycie tła, ale też żeby ten czas był odpowiednio bezpieczny (czyt. krótki) pod kątem drgań powstałych przy podnoszeniu lustra. To zależy też od włączonego trybu stabilizacji, bo część obiektywów ma specjalny tryb do panoramowania, który niweluje drgania pionowe, a nie traktuje jako zakłócenia poziomego ruchu aparatu za "celem".
Raczej nie da się panoramować całego długiego składu (chyba, że chcesz spróbować tzw. panoramowania zoomem, to też ciekawa, choć trudna technika). Przy panoramowaniu liczy się prędkość kątowa obiektu - bo normalnie często nie porusza się on wokół ciebie po okręgu, tylko po stycznej, tak więc istnieje ryzyko, że wypadnie Ci z głębi ostrości, zwłaszcza gdy jest ona mała. Dlatego dla mnie jest to kompromis czasu, przysłony, prędkości obiektu, ogniskowej i odległości.
W każdym razie, z perspektywy kogoś, kto znajduje się już w apogeum swojej fascynacji fotografią kolejową - nie to, że osiągnąłem w tym aż takie szczyty, ale raczej mam poczucie, że więcej już nie jestem w stanie osiągnąć (na co składa się m.in. znużenie, zanik wrażliwości/brak wizji/brak czasu przy dużej ilości pozafotograficznych obowiązków) - miło jest widzieć kogoś, kto jest dopiero na początku tej drogi i wszystko co najlepsze jeszcze przed nim
Świetny, rewelacyjny post... Dużo nowego się dowiedziałem... Dziękuję!
NIKON D7100 + Tamron 150-600 + Nikkor 70-300 + SIGMA 10-20
SONY A6600 + Sony 18-135
Uprawnienia umieszczania postów
Odpowiedz z cytatem
Skontaktuj się z nami