Zabytkowe aparaty ...

[doktor]

No tak, o tej porze to facetom wszystko się z jednym kojarzy
Trudno przywyknąć do tego forum, na prawdę trudno.

Otóż, spieszę z wyjaśnieniami, jak to było w dowcipie o księdzu: to nie żadne ojej, tylko klucze od zakrystii. My sobie tutaj z galanterią jeździmy po włościach, nie szczędząc uszczypliwości, choć damy mogą liczyć na szczególne względy, jak wszędzie naokoło.

Ze słownika:
porno: tu, zdjęcie aparatu wyciągniętego z etui powodujące ślinienie się*zazdrosnej gawiedzi. Jeśli sprzęt ma obiektyw jaśniejszy niż 2.8 awansuje do kategorii hard.

A coby nie było totalnego offtopa, Zeiss Superikonta C 6x9, nie pomnę w tej chwili modelu, chyba 521/2, używałem, zdechła migawka. Teraz robi za dekorację. Stary Zeiss ikon 1930 6x9, nadal używam.

[wpkx]

W ramach powrotu do przeszłości przepuszczę czasami film przez moja ulubioną Ikontę 521,Kieva z 1953 r lub któregoś z miniaparatów z początków lat sześćdziesiątych.Tylko brak wkładów
trzymających filmy w kasetach nie pozwala mi użyć aparatów o formacie 9x12.
Ostatnio miałem okazję skanować trochę negatywów pochodzących z ok 1912 r znalezionych pod podłoga starego domu.Byłem bardzo mocno zaskoczony jakością niektórych zdjęć.Szkoda tylko,
że nie wszystkie te szklane płyty zachowały się w dobrym stanie.


Taka jedna z lepszych fotografii.

źródło

Niestety pies nie wytrzymał długiego czasu naświetlania.

Plastyka LFa kiedyś była normą. Od czasu upowszechnienia się najpierw filmów (głównie małego obrazka) a potem cyfry (szczególnie) powoduje głębokie frustracje, refleksje i przewartościowania...

Obok takiego zdjęcia nie da się przejść obojętnie.

[doktor]

A do tego Rolleia pasują szpulki 120? Bo orginalny K1 był przystosowany do filmu typu 117. Materiał był tej samej szerokości co 120, ale szpulki były minimalnie węższe. Jeśli da się*założyć szpulkę 120 to muszą być ślady modyfikacji. Jeśli to model 612, to unikat, bo ledwie 600 sztuk powstało. Zobacz jaki jest numer seryjny na obiektywie.

[rbit9n]

ja mam rolleicorda IIb mod. 3 (K3 - 541) z 1938 r. i voigtlaendera bessa messsucher też z 1938 r. oba sprawne, oba serwisowane przez p. Nagova.


jeśli natomiast rozchodzi się o rozpoznawanie rollei z dużej odległości, to podstawą jest ta strona: http://www.rolleiclub.com/cameras/tlr/info/ po numerze serii można wszystko znaleźć.

[katia77]

źródło

źródło

źródło

I zbliżenie na numer:

źródło

[chory]

Obstawiam wersje 614. F3.8 bylo w 612 i 614, ale pewne elementy obudowy wskazuja pozniejsza wersje.

[katia77]

chory, jakie elementy obudowy? Mnie nie pasują te śrubki z przodu. Na wszystkich zdjęciach są w rogach a tu inaczej.

[chory]

http://www.collection-appareils.fr/x...appareil=12798

[Mock]

Plastyka LFa kiedyś była normą. Od czasu upowszechnienia się najpierw filmów (głównie małego obrazka) a potem cyfry (szczególnie) powoduje głębokie frustracje, refleksje i przewartościowania...

Obok takiego zdjęcia nie da się przejść obojętnie.

Całkowicie zgadzam się z tym, że większy format to nie tylko mniejsza GO, ale też zupełnie inna plastyka obrazu. Fotografowanie portretów średnim formatem dystansuje wszelkie konstrukcje małoobrazkowe, efekty są bodajże nawet lepsze niż przy zastosowaniu takich obiektywów jak Helios 85/1,5 + FF. Mam kilka aparatów zabytkowych: Kodak Retina I, Agfa Billy Record z Prontorem o obiektywem f/4,5 i Rolleiflexa T. Wszystkie sprawne, a ten ostatni jest jak szwajcarski zegarek, niezawodny, optyka perfekcyjna, aczkolwiek konieczne jest używanie osłony przeciwsłonecznej, gdyż powłoki antyrefleksyjne w 1958 r. nie były na takim poziomie jak obecnie.

[katia77]

A powiecie coś odnośnie tego mojego? Ktoś robił podobnym zdjęcia?