Potyczka odbyła sie na przedpolu schronu pomiędzy oddziałami Wojska Polskiego, a atakującymi żołnierzami 7. Dywizji Piechoty gen. Eugena Otta. Wspartej artylerią i pojazdem pancernym. Obrona schronu bojowego "Wędrowiec" 2 września 1939 roku prowadzona była pod dowództwem kpt Tadeusza Semika oraz oddziału Batalionu KOP "Berezwecz" mjr Kazimierza Czarkowskiego. Kompania kpt. T. Semika liczyła ok. 80 ludzi. Została ona sformowana 29 sierpnia.
Wypatrywanie nieprzyjaciela przez dowózce wraz z żołnierzami batalionu.
Przed schronem znajdował się punkt Policji Sląskiej której zadaniem było również wypatrywanie wroga, oraz przekazywanie informacji pomiędzy schronem a posterunkiem.
O zmierzchu pojawił się nieprzyjaciel
Wiadomość o podejściu wroga natychmiastowo została przekazana do dowództwa schronu.
Piechota niemiecka rozpoczęła pierwszy atak na schron, lecz dzielna postawa polskich żołnierzy zmusiła nieprzyjaciela do wycofania się i ponownej próby ataku.
Polskie sanitariuszki przygotowane były do udzielania pierwszej pomocy.
Niemcy trzykrotnie atakowali fort. Ataki te odpierano ogniem ckm i rkm oraz granatami. Obrońcy prowadzili ogień z umiejscowionych na stropie, za workami z piaskiem karabinów. Walki trwały przez całą noc z 2/3 września.
Załoga pozbawiona możliwości obrony poddała się około 17:00 i fort został zdobyty przez wroga.
Podczas walk został ranny dowódca 151 Kompani Fortecznej kpt. Tadeusz Semik. Obrona Węgierskiej Górki to jeden z najgłośniejszych epizodów Kampanii Wrześniowej 1939 r. Węgierska Górka zwana jest Westerplatte Południa. Łącznie straty polskie to 12 zabitych, niemieckie to około 200 zabitych.
Pozdrawiam!
Szukaj
Skontaktuj się z nami