Magiczny sposób trzymania aparatu (żeby fasady się nie waliły)

[2pompony]

A co do prostowania, jak pokazałeś to widzę. Ale jak dotąd miałem to zdjecie na pulpicie i nie widziałem. Teraz mnie wpienia bo faktycznie z lewej strony krzywo az w oczy szczypie

Dobre określenie! Czasem aż szczypie w oczy, a są ludzie, którym nawet jak się pokaże, to dalej nie widzą... No dobrze, ale w sumie kto powiedział, że trzeba osiągnąć stan doskonałości już teraz? A co to, jak się osiągnie od środy, to nie styknie? Spoko, pewnie ze styknie...

I mówiąc poważniej - najpierw się trzeba nauczyć dostrzegać takie rzeczy, a jak człowiek będzie je widział, to odpowiednio zareaguje - no chyba, że należy do tego klanu, który uważa, że może być krzywe, bo 'nie poprawiamy rzeczywistości', że człowiek też tak widzi okiem i że naturalność jest wskazana... Zawsze mi się chce wtedy spytać czy taki zwolennik naturalności też naturalnie wonieje potem, czy jednak używa mydła, żeby czasami od naturalności trochę odetchnąć.

Ale wracając - Paweł, jak już zaczniesz dostrzegać takie rzeczy, to masz najkrótsza drogę do tego, żeby robić proste zdjęćia.

2pompony, wspominasz o specjalnym sofcie do prostowania, możesz to rozwinąć?
Czy masz na myśli faktycznie jakiś dedykowany tylko do prostowania, czy lightrooma też do tego zaliczasz?

Mogę rozwinąć - to Lightroom.

Jak pierwszy raz zobaczyłem jego suwakologię w branży korekcji perspektywy, byłem niezbyt zachęcony; teraz po latach używania uznaję to za dużo lepsze rozwiązanie niż nawet graficzny sposób DxO, gdzie myszą kreśli się ramki czy linie. Odnoszę wrażenie, że suwakologia LRa jest mniej intuicyjna, na pewno przysparza więćej kłopotów początkującym w prostowaniu, ale za to jest na pewno sporo dokładniejsza niż kreślenie myszą odpowiednich kresek, a po jakimś czasie używania mnie wydaje się wygodniejsza. Ale oczywiście jak każdy interface to jest kwestia mocno subiektywna i ocenna.

Są aparaty także z "pionowicami"

Tak, dowiedziałem się o tym z niejakim zdziwieniem. Być może trzeba się tego nauczyć, ja po pierwsze czegoś takiego nie mam (powiadam, horyzont tylko w jednej płąszczyżnie na raz nei spełnia warunku 'magiczności'), po drugie nie wiem, jak dokłądne jest to urządzenie - podczas gdy linie na matówce są tak dokłądne, jak nasz wzrok, ni mniej ni więcej. I oprócz trzymania 'magiczności' pomagają jeszcze kadriować, a przynajmiej mnie pomagają.

[zbyszekD7000]

2pompony dzięki, ja też właśnie tylko lightrooma używam do wszelakiego prostowania i ciekaw byłem czy jest coś lepszego czy to wystarczy, dzięki

[Merde]

OK, mamy zgodę, więc pokazujemy.

Ale sobie przykład wziąłeś, z takiej wysokości to wiadomo że będzie OK.
Pokaż mi pełne kadry z pierwszego posta: nr 9 i pierwsze zdjęcie z 12

[2pompony]

A, o moje zdjęćia chodzi - to trzeba było od razu powiedzieć, a nie używać takiego cytatu jakiego użyłeś, wtedy bym nie ruszał zdjęcia Pavla i miałbym trochę więćej wolnego czasu na leżenie odłogiem...

Jeśli chodzi o moje zdjęćia i pytanie ile trzeba było wykropować, to odpowiedź jest śmiesznie prosta: wykropowałem tyle, żeby pozostałość była dobrym zdjęciem. Ani trochę więcej.

Nie pokazuję zdjęć przed obróbką, surowych, nieskropowanych, czy inaczej mówiąc niegotowych. Jeśli to co widać nie odpowiada - znaczy, że się oglądającemu nie podoba. Może mu się nie podobać, to jego zdanie. Jeśli jakieś zdjęcie pokazałem, znaczy, że ja je uważam albo za dobre, albo mi się podoba, albo w ostateczności uznaję je w takiej formie, w jakiej je pokazałem za godne pokazania. Gdybym chciał je pokazać w innej formie, stać mnie jeszcze na to finansowo, żeby w innej formie je pokazać.

Magiczny sposób jest dla tych, którzy wykazując dobrą wolę nie chcą poszukiwać uparcie dziury w całym, zadając gimbusowo-podchwytliwe pytania, ileż to się wykadrowało... Wykadrowało się tyle, żeby pozostałość była dobra - i finał. Merde - rozumiem, że nie każdy to potrafi, ja na szczęście potrafię.

Poza tym wyczuwam tutaj rozżalenie, że stosując magiczny sposób trzeba jeszcze dokonywać czegoś innego, żeby zdjęcie było dobre: kadrować odpowiednio, dbać o expozycję, należyte światło, odpowiedni temat, dobrą obróbkę, i tak dalej, i tak dalej... Owszem, trzeba dbać i o inne rzeczy, magiczny sposób nie załatwi wszystkiego. Załatwi tylko to, co niezbędne żeby fasady się nie waliły, a i tak trzeba to umieć zrobić. Pytanie ile trzeba wykropować świadczy, że ta wiedza jeszcze przed Tobą, ale nie wątpię, że z biegiem czasu przy sporej pracy dojdziesz i do tego.

Wszystkich przekonuję, że wbrew pozorom nie jest to trudne.

[Merde]

Jeśli chodzi o moje zdjęćia i pytanie ile trzeba było wykropować, to odpowiedź jest śmiesznie prosta: wykropowałem tyle, żeby pozostałość była dobrym zdjęciem. Ani trochę więcej.

Zmierzam do tego że należy jasno powiedzieć, że konsekwencją trzymania poziomu przy zdjęciach zrobionych z wysokości oczu będzie konieczność wycropowania znacznej części kadru, czasem nawet 40%.
Trzeba przełamać naturalny odruch kadrowania w taki sposób, żeby zmieścić interesujący nas obiekt i nic poza tym.

[2pompony]

Przypominasz mi gościa, który zupełnie na poważnie twierdził, że mały format (obojętne DX czy FX) nei nadaje się do robienia kwadratów, bo trzeba by odcinać strasznie dużo kadru. Argumentował dokładnie tak samo jak Ty - wyliczał, ile kadru pójdzie na marne. Twierdził, że z powodu tak wielkiego marnowania kadru robienie kwadratów formatem małej klatki jest jakimś niebotycznym nieporozumieniem i głupotą. Uważał, że kwadraty można robić tylko średnim formatem, że właśnie po to został wymyślony kwadratowy.

Myślisz, że się z nim kłóciłem? Że może próbowałem jakoś argumentować?

Bez cienia dyskusji zostawiłem go takiego nieszczęśliwego, a że jestem złośliwy podałem mu na końcu taki fakt, że średnioformatowy Pentax 67 też ma format nie kwadratowy, a prostokątny. Wiedziałem, że go to dobije. Od tej pory zaczął pewnie obliczać, ile kadru straci robiąc kwadrat z formatu 6 x 7.

[Merde]

Przypominasz mi gościa, który zupełnie na poważnie twierdził, że mały format (obojętne DX czy FX) nei nadaje się do robienia kwadratów, bo trzeba by odcinać strasznie dużo kadru. Argumentował dokładnie tak samo jak Ty - wyliczał, ile kadru pójdzie na marne. Twierdził, że z powodu tak wielkiego marnowania kadru robienie kwadratów formatem małej klatki jest jakimś niebotycznym nieporozumieniem i głupotą. Uważał, że kwadraty można robić tylko średnim formatem, że właśnie po to został wymyślony kwadratowy.

Nadinterpretujesz, kolego 2pompony.

Powtórzę:

Trzeba przełamać naturalny odruch kadrowania w taki sposób, żeby zmieścić interesujący nas obiekt i nic poza tym.

[2pompony]

Nadinterpretuję? Taki over-interpreting? Hm...

A tak mi się argumentacja przypomniała i problem tego, że się powierzchnia kadru marnuje niepotrzebnie...

[lechupe]

[...] Od tej pory zaczął pewnie obliczać, ile kadru straci robiąc kwadrat z formatu 6 x 7.

Tak mi się skojarzył ów znany numer (parafrazując)...ty mi nie mów ile ja mogę na tym stracić. Ty mi powiedz ile ja na tym mogę zarobić !

A wracając do problemu kolegi Merde, słyszałem, że jest jakiś równie magiczny sposób, żeby na małym formacie zmieścić nawet wieżę Eiffela.
Może byś Bombel skrobnął jakiś kolejny poradnik ?

[zbyszekD7000]

Wszystko zależy z jakiej odległości zrobisz