Ponieważ wyszło już pierwsze słonko i za chwilę na forum zaroi się od wiosennych landszaftów,
we własnym interesie obrony poczucia estetyki i może też odrobinę z pożytkiem dla innych,
kilka punktów do przemyśleń, ZANIM zrobi się zdjęcie.

1. Pytanie co chciało się na zdjęciu pokazać, jest fundamentalne.
Jeżeli nie do końca wiemy co – nigdy tego nie pokażemy. Im bardziej szczegółowa odpowiedź, tym bardziej
ukierunkowuje nas ona na zastosowanie właściwych środków do podkreślenia tematu.
Przykładowo, jeżeli powiemy, że interesuje nas las na horyzoncie – nie przybliży nas to do właściwego jego
sfotografowania.
Jeżeli zaś powiemy, ze interesują nas np. rytmy zielonych drzew, kontrastujące z rudymi krzewami leszczyn,
wówczas zawężamy pole poszukiwań i możemy się skupić na jak najlepszym oddaniu tego co chcemy.

2. Wbijmy sobie do głowy, że podobnie jak nie każda kobieta może być modelką,
tak nie każdy krajobraz jest fotogeniczny. Trzeba naprawdę talentu na miarę gigantów fotografii,
żeby z pospolitej kałuży, drogi i wierzby zrobić artystyczne arcydzieło.
Pamiętajmy starą prawdę, że ludzkie oko widzi inaczej niż obiektyw.
Poza tym, ludzie odbierają obraz jako składnik wielu wrażeń – zapachu, odgłosów, emocji…
Aparat rejestruje jedynie obraz.

3. Zadbajmy o to, żeby nasz krajobraz był atrakcyjny.
Dobrych zdjęć krajobrazowych na ogół nie robi się na spacerze z psem, chyba,
że mieszka się u podnóża Mont Everestu.
Tematu zdjęcia należy poszukać, czasem długo. Należy się doń przygotować.
Należy sprawdzić co w tym temacie nas szczególnie kręci (patrz punkt 1) i postarać się znaleźć taki moment dnia
(lub nocy) kiedy to, co chcemy wyrazić, wygląda najkorzystniej.

4. Powyższe nie oznacza oczywiście, że właściwe krajobrazy istnieją jedynie w górach czy nad morzem.
Istnieją nawet (przepraszam mieszkańców) w Piotrkowie Trybunalskim.
Dowcip polega na tym, żeby je znaleźć

5. Postarajmy się o unikanie tematów ogranych do bólu, pospolitych i nudnych.
Zdaję sobie sprawę, ze każdy chce mieć samotne drzewo na polu na tle zachodu słońca,
rozmyty na długim czasie wodospad czy pole rzepaku. Nie ma w tym nic złego.
Jeżeli jednak prezentujemy swoje prace, bądźmy ambitni i nie rzucajmy bezmyślnie na forum, tego co mamy
akurat na karcie.
Lepiej mniej a dobrze, niż dużo i słabo.

6. Świadoma fotografia krajobrazu to coś zupełnie innego niż wypróbowywanie nowo nabytego sprzętu.
Unikajmy zatem publikacji zdjęć zrobionych jako „test nowego szkiełka” czy „nowej puszki”.
Zamieśćmy zdjęcia wykonane już po dogłębnym poznaniu możliwości technicznych naszych zabawek.
Dla jasności – poznawanie sprzętu trwa z reguły dłużej niż 24 godziny.

7. Zakonotujmy sobie, że najważniejszy jest temat zdjęcia, a nie sposób w jaki go wyrażamy.
Nie prezentujmy zdjęć zrobionych jako „próba BW”, czy „test moich możliwości w operowaniu Psem”.
Konwersja do BW, winieta, czy inne cuda, są tylko i wyłącznie środkiem do podkreślenia walorów tematu zdjęcia
i same w sobie nie powinny być w centrum zainteresowania.
Jeżeli są – najczęściej zdjęcie jest nieudane.

8. Robiąc zdjęcie, pamiętajmy o podstawowych regułach kompozycji.
A jeżeli ich nie znamy – zadajmy sobie trud poczytania ogólnie dostępnych materiałów na jej temat.
Nie dzielmy z uporem maniaka zdjęcia na pół (np. linią horyzontu), nie grupujmy zbyt wielu elementów po jednej
stronie fotografii, pamiętajmy o mocnych punktach, nie nadużywajmy kadrów symetrycznych.

9. Łamanie powszechnie utartych reguł udaje się na ogół tym, którzy doskonale znają te reguły.
Ponadto te odstępstwo też podlega pewnej regule – mianowicie łamiemy zasady tam,
gdzie jest to uzasadnione dla maksymalnego podkreślenia ekspresji zdjęcia.

10. Najlepsze ujęcia, to ujęcia proste. Kadry na których gra tylko kilka elementów,
będą łatwiejsze w odbiorze niż te, gdzie panuje chaos.
Chaos oczywiście tez może być tematem świetnego zdjęcia, najważniejsze jednak, żeby ująć go w sposób prosty.

11. W ogólności krajobraz wyrażamy poprzez cztery cechy: przestrzeń (wieloplanowość), światło,
kolor i szczegół.
Im więcej z każdej uda nam się oddać na fotografii, tym będzie ona lepsza.
Jeżeli świadomie rezygnujemy z jakiejś (np. z ujęcia dalszych planów),
musimy się postarać, żeby pozostałe – swoją wyrazistością – kompensowały jej brak.

12. Patrzmy na zdjęcie jako całość. Cóż z tego, że udało nam się uchwycić dramatyczne niebo,
skoro np. reszta zdjęcia jest nieatrakcyjna, a szczegóły mało widoczne.

13. Pamiętajmy, że pomiędzy surową fotografią z karty a zaawansowanym fotomontażem, istnieje ogromna
przestrzeń post-processingu (obróbki), wyznaczana naszą kreatywnością.
Bądźmy rozważni w stosowaniu agresywnej ingerencji (punkt , ale postarajmy się o podanie widzom gotowego „produktu fotograficznego” w jak najlepszy sposób.

14. Kalibrujmy swoje zdjęcia poprzez ciągłe przyrównywanie do najlepszych.
Miejmy ambicję raczej tworzyć arcydzieła, niż poprawne rzemiosło, ponieważ tylko wysoka poprzeczka jest warunkiem rozwoju.
Oczywiście nie każdy będzie Anselem Adamsem, ale przynajmniej będziemy mieli świadomość,
że próbowaliśmy.

15. Krajobraz wbrew pozorom jest bardzo wymagającą dziedziną fotografii.
Niech nas nie zmyli, że jest on też jedną z najczęściej uprawianych.
Bądźmy wyjątkowo wymagający wobec swoich zdjęć, nie zasłaniajmy się brakiem warsztatu, początkami fotografii, pierwszą lustrzanką…
Forum nie jest jedynym źródłem wiedzy fotograficznej i raczej nie powinno być pierwszym źródłem.

Publikujmy wspaniałe zdjęcia, kiedy uznamy, że jesteśmy na to gotowi.
Czego sobie i państwu życzę.

PS. Powyższe punkty rzecz jasna nie wyczerpują wielu aspektów istotnych przy fotografii pejzażowej.
Jeżeli ktoś ma chęć dopisać cos szczególnie ważnego, a pominiętego, zapraszam