Brak możliwości ustawienia najniższej przysłony w obiekcie stałoogniskowym

[P009]

Witam, od wielu lat nie robiłem zdjęć i postanowiłem powrócić do fotografowania. Kupiłem Nikona D850 oraz obiektyw Sigma Nikon F 105mm F2.8 EX DG OS HSM Macro. Po podłączeniu okazało się że najniższa wartość przysłony jest "zmienna". obiektyw ma 2.8 światło, ale najczęściej uzyskuje 3.3 (lub 3). Sprawdzałem na wszystkich trybach, resetowałem ustawienia, czytałem instrukcje i nic. Tak podejrzewam że jest to jakaś prosta sprawa, coś muszę włączyć lub wyłączyć. Ale mogę też się mylić, w internecie nie znalazłem takiego problemu, pół dnia szukałem i nic nie znalazłem. Mam 2 inne obiektywy i na nich działa to prawidłowo. Choć tylko jeden mam ze stałym światłem, a tam działało to prawidłowo (choć to był stary obiektyw Nikkor 35-70 2.8D). Nawet w trybie Manualnym nie mogę ustawić przysłony 2.8, jeśli ktoś wie lub może doradzić prosiłbym o pomoc.

[Zbyszek]

Słabo szukałeś i słabo czytałeś. Obiektywy macro w systemie Nikon (i jeszcze innym ale nie pamiętam jakim) przeliczają przysłonę fizyczną na przysłonę użytkową pod kątem jasności. Dla mnie to jest bzdura ale niestety trzeba z tym żyć.

[tomkep]

Tak naprawdę otwór względny jest liczony dla ustawienia obiektywu na nieskończoność i tylko dla tego ustawienia jest podany poprawnie. Jak nastawiasz ostrość na bliżej, to f-ka siada bo mniej światła dociera do powierzchni obrazowania. Przy ustawieniu ostrości na podwójną odległość ogniskową (czyli skalę 1:1) ilość światła spada czterokrotnie (bo środek optyczny obiektywu jest dwa razy dalej od powierzchni obrazowania), więc otwór względny spada o dwie działki.

To wszystko oczywiście w bardzo dużym uproszczeniu, bo pewnie są możliwości takiego policzenia obiektywu, że ten spadek jest mniejszy. Ale koniec końców, to ta przeliczona wartość jest bliższa prawdzie, niż ta nominalna. I nie ma tu żadnych trików, tylko fizyka, która mówi, że natężenie światła spada w kwadracie odległości od jego źródła. A w obiektywie to umowne źródło światła leży w środku optycznym obiektywu.

[P009]

No dowiaduje się ciekawych rzeczy. A jak to się ma np. do obiektywu 2.8 Nikkora 35-70, mam też taki do macro, na nim światło mi nie skacze. On jest dla trybu macro manualnie ostrzony i jest typu pompka, wiele lat na nim robiłem zdjęcia.

[tomkep]

Bo to jest stary model obiektywu, jeszcze z lat 90 i nie ma elektroniki która to wszystko przelicza. Poszukaj starych książek o fotografii z epoki kliszy, które traktują o makro, dostaniesz w nich tabelę kompensacji ekspozycji do stosowania z pierścieniami podręcznymi / mieszkami. To są dokładnie te same liczby.

A żeby jeszcze dodać komplikacji, to część obiektywów makro (np 105/2.8G Nikona) nie trzyma ogniskowej (chyba ją zmniejsza, ale musiałbym to dokładnie policzyć żeby być na 100% pewnym) przy zbliżaniu. A to też ma wpływ na otwór względny (który w uproszczeniu liczy się jako odwrotność dzielenia średnicy soczewki wejściowej przez właśnie ogniskową).

Polecam "Fotografia. Technika i technologia" Tadeusza Cypriana. Tam to jest.

[P009]

Dzięki za odpowiedzi.

[TOP67]

Jest to opisane w punkcie C13 tego poradnika https://forum.nikoniarze.pl/threads/...09#post3251009

[Jacek_Z]

Słabo szukałeś i słabo czytałeś. Obiektywy macro w systemie Nikon (i jeszcze innym ale nie pamiętam jakim) przeliczają przysłonę fizyczną na przysłonę użytkową pod kątem jasności. Dla mnie to jest bzdura ale niestety trzeba z tym żyć.

To ma sens. Jeżeli fotografujesz w świetle ciągłym, masz pomiar TTL to "po staremu" (albo jak u Canona) pokazywana jest przysłona jaka pierwotnie jest ustawiona. W Canonie od dawna nie ma pierścienia przysłon na obiektywach (od czasu analogowego EOS), ale w Nikkorach one jeszcze długo były. Co więc się dzieje, skoro dociera mniej światła? Ano aparat wydłuża czas, skoro pokazuje te samą przysłonę. Pytanie co zrobić, jeżeli się pracuje w studiu (np niewielka biżuteria na stole bezcieniowym) w świetle błyskowym? Oczywiście w trybie manualnym. Pomiar zewnętrznym światłomierzem, bo aparat błysku nie zmierzy. Ustawisz przysłonę taką jak pokaże światłomierz? Oczywiście. Czyli tyle ile pokazuje wyświetlacz LCD w Nikonie, a aktualnie (od wielu, wielu lat) pokazuje inną przysłonę. Co się dzieje u Canona? Szczerze to nie wiem, jestem ciekaw co gdy użyje sie pierścieni (przecież mówimy o macro i nie tylko firmowych z pełną elektroniką) i manualnego obiektywu (dajmy na to starego świetnego Vivitara Series 1 90/2.5, taki dwuczłonowy)? Powinien niedoświetlać.
Oczywiście gdy ktoś używa przysłony 22 ale ma ustawioną małą odległość ( i pełną informację z elektroniki obiektywu) to Canon może pokazywać f/22, ale ustawiać f/16 czy f/11 (czyli też oszukuje, zapewne tak sie dzieje bo nie słychać narzekań na niedoświetlenia). Gorzej gdy ktoś zrobi zdjęcie na pełnej dziurze, np f/2.8, bo tego bardziej nie otworzy.
Instytucja w jakiej pracuje prawdopodobnie zakupi też bezlustra Canona i 85/2 macro. Wtedy będę mógł to sprawdzić.

[Zbyszek]

To ma sens.

To niema sensu. To co piszesz z czasami naświetlania to jest to oczywiście pewne ułatwienie ale okupione dużym utrudnieniem. Zmniejszenie światła łatwo skompensować albo wręcz samo się skompensuje automatyką aparatu. Ale ta konieczność ciągłej kompensacji przysłony żeby utrzymać głębę ostrości jest tak upierdliwa że mnie zniechęca do macro. Wiem co piszę bo przedtem fotografowałem Sony i Peentaksem gdzie było i jest normalnie.

[Jacek_Z]

. Zmniejszenie światła łatwo skompensować albo wręcz samo się skompensuje automatyką aparatu.

Jakim cudem skompensuje to automatyka gdy pracujesz w manualu z błyskiem, bez światła zastanego? Pomiar pochodzi z zewnętrznego światłomierza, którego nie obchodzi skala odwzorowania i nie wie czy robisz człowieka czy makro. Masz na sztywno ustawiony czas (powiedzmy 1/160s) i ISO - 100. Przysłona taka jak wskaże flashmeter. I co się dzieje, tłumacz.