Bałtyk gdzie w celach fotograficznych?

[krzysztofz24]

Widzę, że w XXI w być zaskoczonym tym, że morze stanowi obszar wypełniony wodą z mniej lub bardziej charakterystyczną linią brzegową. Jeszcze bardziej zaskakuje mnie to, że jakiś fotograf prosi innych o podrzucenie mu tematów. Uważam, że to bardzo fajny trend. Może się rozwinie i zaczną padać pytania, czy ktoś zna jakieś ciekawe miejsce na ciele kobiety, warte sfotografowania.

Bardzo sie mylisz drogi kolego. W fotografi krajobrazowej akurat miejsce ma ogromne znaczenie. Czyli tzw miejscowka i o jakiej porze mamy tam najlepsze i w zasadzie jakie swiatlo. Plus szczescie co do pogody lub sledzenie prognoz i planowanie zeby temu szczesciu dopomoc.
Tak wiec jesli np (czysto teoretycznie) gdzies nad Baltykiem jest miejsce gdzie stare i duze drzewa sa bardzo blisko lini wody i niektore podmyte przez fale spadaja do wody, to mozna sklecic z tego fajny temat w fotografi krajobrazu. Np na wpol zatopione dzrzewo z poteznymi konarami na dlugim czasie lub na tle burzowego nieba.
Takze warto pytac o atrakcyjne miejsca.
Porownanie z aktem czyli fotografia w ogromnej mierze studyjna, wyjatkowo nietrafne. Bo tam, praktycznie od A do Z sami tworzymy warunki do powstania zdjecia.
A w fotografi krajobrazowej wazne jest miejsce i swiatlo na jakie trafimy a nie ustawimy lampy

Taki klasyk obfotografowany milion razy. Ale na pewno warto mz tam pojechac przy okazji pobytu w Irlandi i podniesc do oka aparat, jeli jest sie fotografem z zamilowaniem do krajobrazu.
https://www.google.pl/search?q=aleja...FnmXZGQ4PiKbM:

[kl]

Bardzo sie mylisz drogi kolego. W fotografi krajobrazowej akurat miejsce ma ogromne znaczenie. Czyli tzw miejscowka i o jakiej porze mamy tam najlepsze i w zasadzie jakie swiatlo. Plus szczescie co do pogody lub sledzenie prognoz i planowanie zeby temu szczesciu dopomoc.

Przepraszam Cię, ale to są same truizmy. Nie o tym pisałem. Pisałem o kunktatorstwie i po raz kolejny o reminiscencjach.

[krzysztofz24]

Przepraszam Cię, ale to są same truizmy. Nie o tym pisałem. Pisałem o kunktatorstwie i po raz kolejny o reminiscencjach.

To nie sa truizmy tylko esencja fotografi krajobrazowej. Miejsce i swiatlo. A juz sami ustalamy jak to zamknac w kadr zeby mialo rece i nogi.
Wg mojego odbioru to nie jest tak, ze ktos chce gotowych tematow, tylko prosi o wskazanie atrakcyjnych miejsc gdzie mozna "cos podzialac"fotograficznie. Tylko tyle i az tyle.
I nijak ma to sie do fotografi studyjnej, gdzie na wszystko jest wplyw i my sami ustalamy jak to ma wygladac.
Dlatego napisalem, ze porownanie nietrafione.

Prawdopodbny brak naszej rekoncyliacji, moze wynikac z drobnego dyskursu co do wplywu warunkow(zastanych badz wykreowanych) na ostateczna implikacje fotografi.

[kl]

Prawdopodbny brak naszej rekoncyliacji, moze wynikac z drobnego dyskursu co do wplywu warunkow(zastanych badz wykreowanych) na ostateczna implikacje fotografi.

Wyobraź sobie, że powstaje taka "mapa" ciekawych miejsc zawierająca ich współrzędne geograficzne a dla początkujących także wysokość mocowania aparatu na statywie oraz proponowane ogniskowe. W terenie dla ułatwienia powinny pojawić się stałe znaki triangulacyjne, jednoznacznie identyfikujące punkt oznaczony na mapie. Następnie urządzamy festiwal zdjęć wykonanych z wybranego miejsca. Nagrodą dla zwycięzcy mógłby być odcisk jego stopy. Można też wprowadzić na rynek albumy kolekcjonerskie na zasadzie wlepek. Ich właściciele uzupełnialiby puste miejsca zdjęciami z opisanych miejsc. Perspektywicznie można myśleć o podziale na miejsca mniej i bardziej oczywiste, fotografie prosto z puszek i po obróbce, z filtrami lub bez. Wyobrażam też sobie szarą strefę handlującą miejscami poza głównym nurtem w tym pozaszlakowymi w parkach narodowych. Dla mnie to koszmar identyczny z książeczkami GOT.
Bardzo dobrze, że używasz porównań do fotografii studyjnej. Znam takich, którzy mają swoje stałe punkty oznaczone w studio dla osoby w konkretnej pozie z ustalona wysokością świateł, kątem pochylenia i mocą lamp. Ba znam też takich, którzy zarabiają na tym, żeby te punkty pooznaczać. System ten dramatycznie się komplikuje, kiedy po sobie przychodzą osoby o różnym wzroście.

[krzysztofz24]

Wizja rysowana przez ciebie nie wyglada zbyt zachecajaco. To bezmyslne klepanie tego samego z zerowym udzialem czynnika tworczego. Mysle, ze niezaleznie od rodzaju fotografi.
Ale sama lokalizacja atrakcyjna fotograficznie (i pytanie o nia) to nie to samo dokladnie co opisujesz. Tylko mam na mysli, sama lokalizacje. A juz sami decydujemy o porze dnia, jakie bysmy chcieli swiatlo i kadr itp.
I wiesz, jedna osoba w danym miejscu zrobi gniota, druga zdjecie jakich tysiace a trzecia zrobi super dobre i oryginalne ujecie.
Ale to tez tyczy sie kazdego rodzaju fotografi...

- - - - kolejny post - - - - - -


P.s Aspektem ktory nieublaganie wyplywa na wierzch przy tej dyskusji. Jest to, ze jesli miejsce jest zbyt "wyeksploatowane" fotograficznie to dochodzi do swoistego przesycenia danym tematem.
Ja np jako milosnik Tatr nie trawie zdjec z Morskiego Oka.
No nie, po prostu no nie.

[kl]

Ja np jako milosnik Tatr nie trawie zdjec z Morskiego Oka.
No nie, po prostu no nie.

Płytowej Turni nie trawisz? Galeryjki na Chłopka, Apostołów, Widoku z Owczej, Mokrej Wanty etc? Matecznik to świetny przykład, bo fotograf z zacięciem ma tam co robić przez lata. Zobacz ile tomów przewodników WC dotyczy tego rejonu. Grań Żabiego, Rysy, Wołowy, Mięgusze, Szpiglasowy. Dla odmiany o takiej Łapszance 15 lat temu widziało parę osób na krzyż. Teraz tam są autokary fotografów. Dokładnie tak samo jest nad morzem. Nie liczę zdjęć z miejsc w których ludzi widziałem tylko na początku i końcu wycieczki. Ale są też wcześniej mało znane obszary, obecnie zadeptywane przez fotografów, bo ktoś im polecił np taki "tysiącletni las" na środkowym wybrzeżu. Przykro mi ale kiedy czytam prośby o polecenie godnego miejsca na zdjęcia, to mi się środkowy palec sam prostuje. Satelitarna Mapa Googla zawiera więcej informacji, niż ludzie zdradzili na spowiedzi. Dyrekcje Parków Narodowych też podają na tacy wycieczki w miejsca absolutnie unikalne. Widok z byle latarni morskiej obejmuje obszar godny fotografowania na którego życia nie Ci starczy. Co trzeba jeszcze wiedzieć, żeby czerpać radość z wycieczki i zdjęć?

[krzysztofz24]

Asfaltu do Moka nie trawie, tlumu stonki, halasu, gwaru i zapachu szamba jak sie np schodzi ze Szpiglasa i zbliza do schroniska. I to wszystko mi staje przed oczami jak widze zdjecie Morskiego sprzed schroniska, jakich powstalo miliardy i kraza w sieci.
Co innego jakies tele na gory lub ze szlaku na Rysy czy znad Czarnego Stawu.

Ale, ale jak juz zachaczylismy o temat gor a widze ze zorientowany jestes.
To przeciez czytajac pierwszy lepszy przewodnik czy opis szlaku, mamy podane opisy co mozna zobaczyc. Czy widok jaki sie rozposciera jest szeroki czy zamkniety itp.
Koscielec to dosyc zamkniete widoki.
Ale Kozi wierch wrecz przeciwnie.
No ludzie zawsze rozmawiali o miejscach do fotografowania. Nie widze w tym nic zlego o ile nie zaczyna to wygladac jak opisales. Czyli wszyscy klepia to samo "bo ja tez chce takie zdjecie".
Proponuje konsensus. Pytamy o dobre miejsce, idziemy tam fotografowac ale pozostajemy tworczy.

[kl]

Proponuje konsensus. Pytamy o dobre miejsce, idziemy tam fotografowac ale pozostajemy tworczy.

Nie idę na to. Zbyt łatwo dzisiaj pozyskać rzetelną informację. Trzeba się przełamać i zwyczajnie odrobić lekcje przed wycieczką. Gdyby ktoś 30 lat temu pokazał mi polarową odzież i google maps to pomyślałbym, że diabeł nie zniósł zapachu moich butów i karnie przeniósł mnie do raju. Każdy punkt w tym kraju jest dostępny pieszo najdalej w kilka godzin marszu od parkingu. W takich pytaniach widzę wyłącznie lenistwo.

[Wujot]

Wyobraź sobie, że powstaje taka "mapa" ciekawych miejsc zawierająca ich współrzędne geograficzne a dla początkujących także wysokość mocowania aparatu na statywie oraz proponowane ogniskowe. W terenie dla ułatwienia powinny pojawić się stałe znaki triangulacyjne, jednoznacznie identyfikujące punkt oznaczony na mapie. Następnie urządzamy festiwal zdjęć wykonanych z wybranego miejsca. Nagrodą dla zwycięzcy mógłby być odcisk jego stopy. Można też wprowadzić na rynek albumy kolekcjonerskie na zasadzie wlepek. Ich właściciele uzupełnialiby puste miejsca zdjęciami z opisanych miejsc. Perspektywicznie można myśleć o podziale na miejsca mniej i bardziej oczywiste, fotografie prosto z puszek i po obróbce, z filtrami lub bez. Wyobrażam też sobie szarą strefę handlującą miejscami poza głównym nurtem w tym pozaszlakowymi w parkach narodowych. Dla mnie to koszmar identyczny z książeczkami GOT.
Bardzo dobrze, że używasz porównań do fotografii studyjnej. Znam takich, którzy mają swoje stałe punkty oznaczone w studio dla osoby w konkretnej pozie z ustalona wysokością świateł, kątem pochylenia i mocą lamp. Ba znam też takich, którzy zarabiają na tym, żeby te punkty pooznaczać. System ten dramatycznie się komplikuje, kiedy po sobie przychodzą osoby o różnym wzroście.

Absurdalny pomysł... który wcześniej czy później ktoś zrealizuje.

Pytanie jest czy chodzi o wycieczkę, zrobienie celu, przeżywanie czy może o foty, którymi można się pochwalić. A skoro, jak wiesz, chodzi o to drugie to aż dziwnie, że jeszcze komuś się chce jeszcze własnoręcznie je robić. Trzeba by w tych "fotograficznych" miejscach ustawić aparat, połączyć z netem i każdy mógłby sobie nacisnąć spust w momencie kiedy uzna za stosowny i od razu ściągnąć.

Z krajobrazem mam od dawna poważny problem. Pół biedy jak go robię w celach sprzedażowych, tutaj jest usprawiedliwienie dla produkowania kolejnych obrazków. Kasa się zgadza i to jest jasne. Drugie to foty zrobione przy okazji. Jestem w miejscu gdzie pewnie drugi raz nigdy nie będę, czasem oznaczało to spory wysiłek (w tym i finansowy). Foty są tam zwornikami pamięci. Ważne, żeby ich robienie nie zajmowało zbyt dużo czasu. Natomiast nie pojmuję zupełnie robienia krajobrazu dla robienia krajobrazu. Tych godzin straconych na wyczekiwanie. Pomijając, że patrząc realistycznie nie da się tak zrobić czegoś ciekawego z trudniej dostępnych miejsc. Zresztą po co, aby dołożyć jeszcze jeden obrazek do setek poprzednich?

Pozdro
Wiesiek

[6868]

(...) Ważne, żeby ich robienie nie zajmowało zbyt dużo czasu. Natomiast nie pojmuję zupełnie robienia krajobrazu dla robienia krajobrazu. Tych godzin straconych na wyczekiwanie. Pomijając, że patrząc realistycznie nie da się tak zrobić czegoś ciekawego z trudniej dostępnych miejsc. Zresztą po co, aby dołożyć jeszcze jeden obrazek do setek poprzednich?

Pozdro
Wiesiek

W ten wlasnie sposob mozna kazda dziedzine fotografi sobie obrzydzic.
Po co robic portret cioci Krysi na urodzinach skoro pare lat temu juz jej ktos zrobil, po co robic w zasadzie kolejne podobne zdjecia, czy to okolicznosciowe, czy tez produktow, skoro w necie jest tego od diabla?