Prawa autorskie dotyczace fotografii budynkow
Witam wszystkich!! Ostatnio zaczelam sprzedawac zdjecia na shutterstocku, jednak mam watpliwosci co do fotografii znanych budynkow. Wyczytalam ze do niektorych potrzeba zgody, jednk nie wiem jak ta zgode uzyskac i co najwazniejsze skad mam wiedziec czy na publikacje zdjec tej konkretnej budowli potrzebne jest pozwolenie. Z gory dziekuje za odpowiedz
Jeśli to nie Atomium czy wieża Eiffela nocą - w innych wypadkach wystarczy zamailować do administracji poszczególnych budowli (jeśli budowla jest odpowiednio znana, ma swoją stronę). Jeśli są normalni, to odpiszą, ale jeśli odpiszą, to trzeba będzie liczyć się z odpowiedzią, że sobie nie życzą, lub że zakazują.
Powstaje problem, czy się temu podporządkować, czy też nie i bynajmniej nie jest to problem trywialny. Jeśli np. jesteś obywatelką UK, niby czemu masz się stosować do prawa belgijskiego, skoro nie przebywasz na ich terenie. Podobnie ja, jako obywatel Polski czemu miałbym się ewentualnie stosować do prawa brytyjskiego, jeśli jestem w Polsce i np. chcę sprzedać zdjęcie mostu londyńskiego zrobionego w dobrej wierze przez siebie? Każda odpowiedź, czy tak czy nie - nie jest dla mnie oczywista.
Po drugie o ile zgody wymagają na pewno zdjęcia wnętrz przestrzeni niepublicznych (i to poniekąd rozumiem, choć nie popieram), o tyle zdjęcia zrobione na zewnątrz poza nielicznymi wyjątkami (właśnie Atomium czy wieża Eiffela, a i to jest problematyczne w dzisiejszym świecie) chyba nie wymagają jakichkolwiek zezwoleń.
Podczas zagranicznych wycieczek wiele razy dochodziło do sytuacji, że zabraniano mi fotografować wewnątrz jakiejś budowli, natomiast nigdy nie zdarzyło się, żeby zabraniali robić zdjęć samych budynków z zewnątrz. Takie jaja to tylko w Polsce, gdzie od lat utarło się, że w każdej jednostce najważniejszymi po bogu jest trójca: dyrektor, palacz CO i cieć. A jak cieć zabrania, no nie ma uproś!
pozdrawiam bombelkowo
Jak ktoś się rzuca, że nie wie jakie zdjęcia robię: proszę bardzo (flickr), choć stare.
Raczej jest nie realne żeby ktos Cie pozwał..
Widziałem jak ochrona skoczyła do dziewczyny jak wyciągnęła statyw kóło Wembley ...
.................................................. .................................................. ............
www.greniuk.com
Widziałem (i przeżyłem) mnóstwo wypadków, jak ochrona zakazywała fotografować - problemem ochrony jest to, że często robią to kompletnie nie mając podstaw prawnych, czyli nielegalnie, za pomocą argumentacji pięścią i ponurym pyskiem. Ale jak już masz zdjęcie, to potem ochrona może Ci skoczyć na pyrdel, a taka sytuacja ma tu miejsce.
pozdrawiam bombelkowo
Jak ktoś się rzuca, że nie wie jakie zdjęcia robię: proszę bardzo (flickr), choć stare.
Ochrona w takich przypadkach może sobie najwyżej popatrzeć.Zamieszczone przez gdariusz
Są też sytuacje, że zakazu nie ma i masz na to papiery a resorty siłowe i tak swoje - przykład na własnej skórze.
Zatem jest to pewnego rodzaju loteria, żeby nie powiedzieć rosyjska ruletka
D610 | T70-200 2,8 VC USD | T24-70 2,8 VC USD | N85 1,8G
Flickr
Tu sie nie zgodzę. Ale ze długo by pisać a nie lubie na telefonie to tylko napisze, ze angole maja chopla na punkcie prywatności i własności. I mogą nawet wezwać policję, która przyzna im racje.
Trzeba tu pożyć chwile, ze zrozumieć dla czego ...
.................................................. .................................................. ............
www.greniuk.com
bo statyw oznacza profesjonalnego fotografa. mialem tak w maroko gdy ochrona nie pamietam jzu jakeigo zabytku zakazala mi robenia zdjec - ze wzgledu na posiadanie statywu. chwile czasu zajelo zanim wytlumaczylem im ze jestem u nich sluzbowo, ich ruiny mnie malo interesuja a zdjecia zrobic musze bo ida do katalogu, ktory ma im napedzac turystow i ktorym beda mogli sprzedawac okazyjnie jedyne na swecie wyajtkowe pamiatki
Odpowiadam jedynie za to co napisalem - nie za to co zrozumiales
portfolio - www.piotrfajfer.com
Mnie policja przegoniła w sobotni ranek z londyńskiego City. Stwierdzili, że lustrzanka na statywie łamie ustawę antyterrorystyczną, bo w ten sposób mogę tworzyć dokumentację do przygotowania zamachu. Żadne argumenty do nich nie przemawiały, byli grzeczni acz stanowczy. Złożyłem statyw i zacząłem pstrykać z ręki. Policjanci towarzyszyli mi ze dwie godziny. Co prawda siedzieli w radiowozie w pewnej odległości, ale zawsze mnie mieli na widoku. "Piękne" czasy nam nastały... :/
To, że milczę, nie znaczy, że nie mam nic do powiedzenia.
Uprawnienia umieszczania postów
Odpowiedz z cytatem
Skontaktuj się z nami