Close

Strona 2 z 12 PierwszyPierwszy 1234 ... OstatniOstatni
Pokaż wyniki od 11 do 20 z 114
  1. #11

    Domyślnie

    Obiektywy standardowe:
    Nikkor 18-70 (kit) Plastikowy dodatek do DSLR...potrafi naprawde zaskoczyć. To całkiem dobre szkło do cyfraka. Do analoga nie nadaje się. Polecam

    Nikkor 28-105 f3.5-4.5D Solidny kawał szkła zarówno pod względem budowy jak i optyki. Doskonały do DSLR i analoga. Jedna wada...kręci mordką:-/

    Nikkor 50 f1.8 O tym szkle powiedziano już chyba wszystko. Doskonałe do analoga i DSLR. Niektórym nie odpowiada jego bookeh...generalnie wart swojej ceny. Polecam

    Teleobiektywy:
    Nikkor 70-210 f4-5.6D Wart każdych pieniędzy...w granicach rozsądku oczywiście. Bije na głowe plastikowe 70-300 obydwie wersje zarówno z analogiem jak i cyfrą. Troche wolny AF i zoom typu pompka ale i tak to jeden z lepszych o ile nie najlepszy zoom amatorski nikona.

    Nikkor 75-300 f4.5-5.6 IMO czołg. Cięzki, solidny, optycznie równie dobry co 70-210 f4-5.6 ale duuużo wolniejszy AF. Przymknięty do f8 daje super rezultaty. Kompletnie nie nadaje się do użytku na długim końcu..no chyba że przymknięty do f18

    Nikkor 80-200 f2.8DED wersja dwupierścieniowa. Mój faworyt. W miare szybki AF, świetna optyka. Po przejściach z " pompkami" i ich typowym problemem BF/FF z DSLR wersja dwupierścieniowa miło mnie rozczarowała. Polecam do DSLRa jak i analoga.

    Obiektywy szerokie:
    Nikkor 20 f2.8D Super szkiełko do analoga. Mocno przereklamowane jeżeli chodzi o współprace z DSLR (D70s,D100,D200)

    Nikkor 35 f2D Podobna sytuacja jak w/w stałka. Z analogiem super z DSLR nieco lepiej niż 20stka, ale też bez szaleństwa...

    Obiektywy portretowe:
    Nikkor 85 f1.8D W dużym skrócie; podepniesz go raz do swojego body i już go nie oddasz. Mój faworyt jeżeli chodzi o portrety. Miałem okazje używać 85 f1.4. f1.8 w zupełności wystarcza zarówno do pracy amatorskiej jak i pro.
    Ostatnio edytowane przez ALF ; 11-03-2007 o 18:35
    Analog&DSLR...w tej kolejności...
    GG 1976878

  2. #12

    Domyślnie

    Obiektywy szerokokątne:
    AF Nikkor 24mm/2.8 - pełnoklatkowy stałoogniskowy obiektyw, dla matrycy DX kąt widzenia odpowiada ogniskowej 36mm w formacie 35mm.
    Budowa: konstrukcyjnie pochodzi od 24/2.8 AiS - 9 soczewek w 9 grupach, minimalna odległość ostrzenia 30cm, filtr 52mm, system korekcji bliskiego ogniskowania CRC. Obecnie produkowany w zmienionej obudowie i z chipem D podającym do korpusu informację o odległości, optyka bez zmian.
    Subiektywnie: bardzo dobry, chociaż nie wybitny; niezła ostrość na całej klatce już od 2.8, ulega niewielkiej poprawie po przymknięciu, kolory i kontrast znakomite, aberracja chromatyczna znikoma, dystorsja beczkowata/poduszkowata przy fotografii krajobrazowej niezauważalna. Godny polecenia ze względu na jasność i minimalne zniekształcenia obrazu nawet przy małych odległościach

    Obiektywy standardowe:
    AF Zoom-Nikkor 28-80mm/3.5-5.6D - pełnoklatkowy, uniwersalny, lekki standardowy zoom, obiektyw kitowy do F80. Dla matrycy DX odpowiada zakresowi 42-120mm w formacie 35mm.
    Budowa: 8 soczewek w 8 grupach, minimalna odległośc ostrzenia 40cm, filtr 58mm, waga 265g. Mimo zewnętrznego podobieństwa jest to inna konstrukcja optyczna niż 28-80/3.5-5.6G
    Subiektywnie: w stosunku do swojej ceny ( używane 200-300zł ) obiektyw zdecydowanie wybitny, znakomita ostrość i kontrast w całym zakresie, minimalne zniekształcenia obrazu, optycznie nie ustępuje o wiele droższym konstrukcjom.
    Za wady można uznać dość tandetne wykonanie, stosunkowo wolny AF ( z większością korpusów ), nietypowy jak na Nikona rozmiar filtra; dla matryc DX brak szerokiego kąta

    AF-S DX Zoom-Nikkor 18-70mm/3.5-4.5G IF-ED - obiektyw wprowadzony jako "kitowy" z D70/D70s, potem również z D80. Niepełnoklatkowy, przeznaczony wyłącznie do lustrzanek z matrycą w formacie DX, w przypadku zastosowania do lustrzanki analogowej lub cyfrowej z matrycą FullFrame występuje silne winietowanie. Efekt zanika co prawda przy dłuższych ogniskowych i większych przysłonach, ale producent nie gwarantuje utrzymania parametrów optycznych przy takim zastosowaniu. Dla matrycy DX kąt widzenia odpowiada zakresowi 27-105mm w formacie 35mm.
    Budowa: 15 soczewek w 13 grupach, w tym soczewki asferyczne i soczewki ze szkła o ultraniskiej dyspersji, minimalna odległość ostrzenia 38cm, wbudowany silnik ultradźwiękowy SWM pozwalający na szybkie i niemal bezgłośne ostrzenie z możliwością przejścia do ręcznego ostrzenia w każdym trybie autofocusa ( M/A ), system wewnętrznego ogniskowania IF ( obiektyw nie zmienia długości przy nastawianiu ostrości ), rozmiar filtra 67mm, przód nie obraca się podczas nastawiania ostrości, waga 390g
    Subiektywnie: przy swojej cenie obiektyw wybitny pod każdym względem - zawiera wszystkie flagowe rozwiązania obiektywów Nikona z wyjątkiem VR; ostrość, kontrast, kolory - znakomite, w wykonanym przeze mnie polowym teściku w niczym nie ustępuje stałoogniskowemu 24/2.8 ( fotografowałem krajobraz, nie tablice testowe ), optymalną ostrość uzyskuje w zakresie f/5.6-8. Zakres ogniskowych od szerokiego kąta do krótkiego tele/portretowego sprawia że jest bardzo użyteczny i rzadko trzeba go zmieniać. AF-S jest cichy i bardzo szybki, znacznie lepszy niż w 18-55
    Do wad trzeba zaliczyć dość znaczne zniekształcenia perspektywy przy krótkich ogniskowych ( nieobce też innym obiektywom o takim zakresie ) co utrudnia fotografię np. architektury. Jasność i związane z nią problemy z uzyskaniem małej głębi ostrości oraz przy słabym oświetleniu są typowe dla zoomów z tego przedziału cenowego i trudno je uznać za wadę.
    W moim odczuciu jest to znakomite uniwersalne szkło, pozwalające uzyskać bardzo dobrą jakość obrazu; na pewno można znaleźć trochę lepsze ale za o wiele większe pieniądze - warto dobrze się zastanowić przed jego sprzedażą.

    Teleobiektywy:
    AF Zoom-Nikkor 70-300mm/4-5.6G - pełnoklatkowy lekki zoom o dużym zakresie, dla matrycy DX odpowiednik 105-450mm w formacie 35mm
    Budowa: 13 soczewek w 9 grupach, minimalna odległość ostrzenia 150cm, filtr 62mm, waga 425g
    Subiektywnie: zadowalający optycznie do 150-180mm, powyżej wymaga silnego przymknięcia ( f/8-11 ) do uzyskania przyzwoitej ostrości, która i tak pozostaje na poziomie w najlepszym razie przeciętnym. Widoczne aberracje chromatyczne. AF z większością korpusów jest głośny i powolny - byłby przyzwoity w obiektywie szerokokątnym, w tele o takim zakresie jest zbyt wolny
    Jakość mechaniczna i optyczna jest proporcjonalna do ceny - oczywiście da się nim robić zdjęcia, ale szybko okazuje się że nawet do odbitek 10x15cm jest zbyt słaby. IMHO trzeba go traktować jako prowizorkę przed kupnem czegoś lepszego.

    AF Zoom-Nikkor 70-300/4-5.6D ED - obiektyw optycznie i mechanicznie niemal identyczny z opisanym powyżej G; nieco lepsze wykonanie, metalowy bagnet, złocony napis, posiada pierścień przysłon. Jedna z soczewek jest wykonana ze szkła o ultraniskiej dyspersji ( ED ). Cięższy, 505g
    Subiektywnie: pod każdym względem równie słaby jak wersja G, optycznie oba są nie do odróżnienia w warunkach zwykłego codziennego fotografowania. Biorąc pod uwagę ponad 2x wyższą cenę - zdecydowanie niepolecany.

    AF Zoom-Nikkor 70-210/4-5.6D - pełnoklatkowy teleobiektyw, dla matrycy DX odpowiednik 105-315mm w formacie 35mm
    Budowa: 12 soczewek w 9 grupach, minimalna odległość ostrzenia 150cm, zmiana ogniskowej przez przesunięcie tubusu ( "pompka" ), wysuwanie powoduje wydłużenie ogniskowej; filtr 62mm, waga 605g
    Subiektywnie: w stosunku do ceny ( tylko na rynku wtórnym, 500-700zł ) obiektyw wybitny, głównie ze względu na znakomite właściwości optyczne - ostrość, kolory, kontrast niewiele lub wcale nie ustępują Nikkorom 80-200/2.8, nawet przy maksymalnej ogniskowej i w pełni otwartej przysłonie daje bardzo dobre rezultaty, po przymknięciu jest rewelacyjny.
    Budowa bardzo solidna, metalowa, trzeba się przyzwyczaić do sposobu zmiany ogniskowej. AF bardzo szybki nawet z przeciętnym korpusem, nieporównywalnie szybszy niż 70-300; uwaga: wersja nie-D ma nieco inny, wolniejszy układ AF, optycznie jest identyczna
    Jedyna wada to tendencja do wysuwania lub wsuwania się obiektywu przy jego pionowym położeniu - kłopotliwe podczas noszenia aparatu na pasku lub np. w astrofotografii, a właściwie lunofotografii

    AF-S Nikkor 80-200/2.8 IF-ED - pełnoklatkowy jasny zoom profesjonalny najwyższej jakości, dla DX odpowiednik zakresu 120-300mm w formacie 35mm
    Budowa: 18 soczewek w 14 grupach, w tym 5 soczewek ED; silnik bezszumowy SWM z możliwością ręcznego doostrzenia ( M/A ) oraz możliwością zmniejszenia zakresu pracy AF ( full lub 2,5m-~ ) oraz przyciskami blokady AF; wewnętrzne ogniskowanie IF oraz zoomowanie - obiektyw nie zmienia długości ani przy zmianie ogniskowej ani przy nastawianiu ostrości; minimalna odległość ostrzenia 150cm; filtr 77mm; w komplecie tulipanowa osłona przeciwsłoneczna HB-17 oraz zdejmowalna obejma statywowa. Waga 1450g, z obejmą statywową 1580g
    Subiektywnie: pomimo wysokiej ceny ( dostępny tylko na rynku wtórnym, ok. 4000zł ) obiektyw wybitny, w tej klasie nie ma nic lepszego; wg testów optycznie nie ustępuje 70-200/2.8 VR, uważanemu za najlepszy zoom z tego zakresu, przewyższa wszystkie dotychczasowe wersje 80-200/2.8, włącznie z dwupierścieniową ( inna konstrukcja optyczna ), nie mówiąc już o producentach niezależnych. Jakość bez kompromisów, wszystkie parametry optyczne na absolutnie najwyższym poziomie.
    Układ AF jest znakomity - szybki i dokładny, jego pracę ułatwiają opisane powyżej dodatkowe funkcje.
    Wady - oprócz wysokiej ceny, obiektyw jest duży ( z osłoną przeciwsłoneczną bardzo duży ), ciężki, zwraca uwagę otoczenia. Założona obejma statywowa utrudnia użytkowanie przy fotografowaniu " z ręki ". Przednia soczewka ma bardzo płytką oprawę i jest przez to narażona na urazy - dobrym pomysłem jest ochrona jej nakręconym na stałe filtrem UV; niestety ze względu na rozmiar oraz konieczność użycia filtra z najwyższej półki jest to dodatkowy spory wydatek ( co najmniej 300zł ), uważam jednak że niezbędny.
    Ostatnio edytowane przez ALF ; 11-03-2007 o 21:50
    "Kiedy wszystkie sposoby zawiodą, należy przeczytać instrukcję obsługi" - Murphy

  3. #13
    Oszczędny w słowach
    Dołączył
    11 2005
    Miasto
    Wrocław, Karpacz
    Posty
    124

    Domyślnie

    Obiektywy szerokokątne:
    Nikkor AF 14mm/2,8 D ED. Znakomity obiektyw, w pełni profesjonalny
    Zalety :
    1. Doskonała budowa - ciężka, metalowa, superdokładnie spasowana, całkowicie odporna na zachlapania. Wyważona (ostre zdjęcia przy 1/10s). Wbudowana osłona przeciwsłoneczna (też metalowa) posiada optymalne wymiary również do ochrony soczewki. Idealnie dopasowany do wymiarów soczewki dekielek jest ze skóry wbrew pozorom okazał się b.łatwo zakładalny.
    2. Nie zauważyłem zniekształceń beczkowych. Boki obiektu są zawsze idealnie proste bez potrzebny prostowania w PSie. Trzeba uważać jednak na ustawienie płaszczyzny soczewki względem obiektu, bo inaczej boki będą się "waliły lub wstawały" (przydała by się el. poziomica w aparacie).
    3. Kontrast, kolory, odporność na flary słońca z przodu, ostrość i charakter obrazu - nawet jak w N 70-200/2.8G choć ostrość jest mniejsza niż w niesamowitym N 28-70/2.8D.
    4. Dzięki 14mm super duża GO. Praktycznie możliwe jest uchwycenie prawie zawsze ostro wszystkiego, co znajdzie się przez soczewką.
    6. Uzupełnię opinię Kena Kockwella, że miękki po bokach. Sprawdziłem, minimalnie tak jest wyłącznie przy dużych odległościach i przy małych F (2,8-3.5). Wzorowa ostrość powraca, gdy przymknąć go w zakres F 11-14. Dla małych odległości (w pomieszczeniach) ostry w całym zakresie.
    7. F2.8
    8. Chodzi z D70 bez zarzutu. Do pełnej klatki będzie jak znalazł.
    9. Cena w pełni usprawiedliwiona. Bardzo wysoka jakość zdjęć, nietypowe zastosowania i możliwości. Same zalety funkcjonalne konstrukcji.
    Wady
    1. Brak AFS (Nikon stwierdził, że nie ma poco przy takiej GO). W czasie focenia akcji np poruszających się osób foconych w pomieszczeniach miałem odczucie braku zapasu bezpiecznej szybkości (jak mam przy np 28-70/2.8D).
    2. Wystająca soczewka (trzeba uważać) utrudnia focenie np. w deszczu.
    Gogąco polecam. Nie wierzę, że ktokolwiek mógłby załować jego zakupu.
    D200,D70,N AF-S 14-24/2.8G ,N AF-S VR 70-200/2.8G, N50/1.4G,SB800, SB600, Manfrotto, 2xPixelKing set

  4. #14

    Domyślnie

    Obiektywy szerokokątne:
    MIR-67 N 35/2.8 MC Shift - bardzo ciekawa rosyjska konstrukcja. Solidna metalowa (z plastikowymi elementami), troszkę przyciężka, jak na swoje rozmiary konstrukcja. Pierwsze wrażenie... WOW! mogę zapomnieć o wrednej i żmudnej obróbce i korekcji linii w Photoshopie. Pod tym względem obiektyw sprawdza się znakomicie. Niestety brakuje bardziej szerokiego kąta, co staje się przeszkodą przy dużych budynkach. Obiektyw mydli na pełnej dziurze i przyzwoicie zachowuje się koło f4-5,6. Powłoki przeciwodblaskowe to niestety porażka, nie należy nim robić zdjęć pod słońce. Uzyskujemy piękne widmo pasiastych tęcz i innych artefaktów. Generalnie tani i dość przyzwoity shift na każdą kieszeń.

    Obiektywy standardowe:

    Nikkor 28-80/3.5-5.6D - plastik, plastik, plastik - wykonanie bardzo słabe, szybko nabrał luzów. Wolny AF, kiepska ostrość na pełnej dziurze, powyżej też nie najfajniej (chyba w wyniku rozregulowania). Generalnie nie polecam bardziej wymagającym.

    Tamron 17-50 f/2.8 XR Di-II Asp - przeciwieństwo poprzedniego. Solidna, zwarta konstrukcja, stałe światło, ostry! AF śmiga aż miło. Faktycznie na 50mm widoczna jest aberracja, na 17mm lekkie winietowanie. Podobno można trafić na felerna sztukę (BF/FF), moja wydaje się być ok.

    Obiektywy makro:
    Nikkor Micro 105/2.8D - cudowna maszyna, nieprzyzwoicie ostra w niemal całym zakresie. Jedyną wadą jest chyba powolny i dość często gubiący się w słabym świetle AF. Ponieważ w makro rzadko się go używa (jeśli wogóle) nie stanowi to specjalnego problemu. Na maksymalnym wyciągu, przy odwzorowaniu 1:1 światło wyraźnie się pogarsza... ale nie jest źle. Ostrzy z 31 cm... można z nim podejść każdego "robala". Polecam, zwłaszcza, że jest dwa razy tańszy od nowej wersji z VR.

    Teleobiektywy:
    Telear-N 200/3.5 - rosyjska konstrukcja z bagnetem Nikona. Bardzo solidnie wykonany - metalowa obudowa, wbudowana osłona przeciwsłoneczna. Wygodny w ostrzeniu i przy zmienianiu przesłony. Wydaje się dość ostry już od f5.6. Nie wiem, czy to kwestia kłopotów z balansem bieli, ale na zdjęciach uzyskiwałem lekki żółto-zielony zafarb. W połączeniu z dobrej jakości telekonwerterem daje całkiem przyzwoity i tani zestaw tele. Niestety brakuje dobrego AF.

    Nikkor 75-300/4.5-5.6 AF - świetne parametry optyczne w porównaniu ze starszymi 70-300 Nikkora i innych producentów. Ostry już na pełnej dziurze. AF dość powolny i gubiący się przy słabym świetle to chyba jedyna wada tego obiektywu. Solidna, metalowa konstrukcja, mocowanie statywowe... bardzo przyjemny w użyciu, choć bez statywu to złapanie ostrych obiektów na 300mm jest bardzo problematyczne.

    Tamron 70-300/4-5,6 LD AF - generalnie porażka. Ciemny, powyżej 200mm mydło, koszmarna aberracja, AF to ślimak po spożyciu relanium, plastikowy. Chyba jedyne zalety to cena i waga. Na krótszych ogniskowych daje radę, ale to wszystko. Na szczęście korzystałem z pożyczonego modelu przez kilka miesięcy, sam bym teraz takiego nie kupił.
    Ostatnio edytowane przez Dark ; 06-03-2008 o 16:44
    Pozdrawiam, Dariusz Kucharski
    | DA | WWW | Blog |
    D800 D300s | N14-24G N24-70G N70-300VR T150-600 N60D N85PC N105D Trioplan100 Takumar28 Σ10-20mkI T17-50mkI | SB-900x2 Manfrotto 055xprob 322RC2 +duperele

  5. #15

    Domyślnie

    Wszystkie z tych, które miałem i mam są godne polecenia! A po kolei są to:
    Obiektywy standardowe:
    1) Nikkor 18-135 (kit od D80) - plus za uniwersalność, gabaryty i dość dobrą jakość zdjęć. Choć w porównaniu z tamronem 17-50 f2.8 wysiada. Polecam na wędrówki po parkach, lasach, polach, torach kolejowych! Niestety musiałem się z nim rozstać - podzieliłem jego zakres pomiędzy dwóch panów, które opisuję niżej.

    2) Tamron 17-50 f/2.8. Oczywiście doskonała jakość zdjęć, ostrość, podobający się bokeh. Doskonały do architektury i portretów.

    3) Nikkor 50 f1.4 - Cudo, nie obiektyw! Rewelacyjny bokeh, od f4 (a nawet trochę mniej) tnie ostrością. Trochę ciężko trafić z nią przy f1.4 (minimalny ruch modela, i już ostrość jest na uchu zamiast na oku), ale jak już się trafi to strzał w dziesiątkę!

    Teleobiektyw:
    4) Nikkor 55-200VR - lekki, jakościowo nie dorównuje co prawda dwóm poprzednikom, ale widocznie lepszy od 18-135. No i stabilizacja pozwalająca zejść do 1/30 przy ogniskowej 200mm.
    Ostatnio edytowane przez Jacek_Z ; 28-04-2007 o 20:49
    Regulamin? Co to k*** jest?
    ZaReMbScY.Pl
    :P

  6. #16

    Domyślnie

    Opis kilku szkieł ktore mialem/mam:

    Obiektywy standardowe:
    1) Nikkor 18-70 AF-S (kit od d70) - Jak na obiektyw dodawany na dobry start do body jest naprawde bardzo dobry, ostry, ladnie rysuje. Budowa jego meze pozostawic troszke do zyczenia szczegolnie w porownaniu do innych szkiełek nikona. Chyba jedyna jego wada jest to ze bardzo lubi kurz i chetnie go lapie.
    Moja ocena 5/10

    2) Tamron 17-50 2.8 - O tym obiektywie mozna sie sporo naczytac na forum ze ma BF, FF ja jednak w swoim egzemplarzu z czyms takim sie nie spotkałem, wszystko u mnie gra idealnie. Dlatego go moge tylko pochwalic, w tej cenie chyba nic lepszego nie kupie, stałe swiatło w calym zakresie ( 2.8 ), jest ostry, ladnie rysuje, przyjemny bokech jednak nie mozna powiedziec ze super. Budowa jest kompaktowa, wysuwa sie tylko jedna sekcja nie tak jak w 18-70 nikkora gdzie wysówaja sie dwie. AF ostrzy szybko i pewnie, mimo tego ze nie ma silnika.
    Moja ocena 6,5/10

    3) Nikkor AF 50 1.4 D - Posiadam wersje made i china. Byla to moja pierwsza stałka i moge stwierdzic ze jedna z najlepszych jakie posiadam. Bardzo dobrze spisuje sie na duzych dziurach mimo wielu opini i testów ze jest malo ostry ja nie moge narzekac, za to jego bokeh, plastyka, oddanie kolorów jest rewelacyjne. Nie dorównuje juz w budowie slynnym nikkorom jednak plastik uzyty do jego budowy jest ok. Według mnie warto dolozyc do tego szkiełka zamiast kupowac wersje 1.8 ale to jest moja subiektywna ocena.
    Moja ocena 8,5/10

    4) Sigma 30 1.4 HSM - Budowa EX, dobrze wykonana moze nie tak jak nikkory ale naprawde solidnie. Do zalet trzeba zaliczyc światło 1.4 co daje naprawde duze mozliwości zastosowania tego obiektywu, ladny plastyka i dobra ostrość od 1.4. Silnik HSM powoduje ze szybko ostrzy, jednak nie zawsze trafia w wybrany punkt. Bardzo ważna jest cena nie jest moim zdaniem wygórowana nak na tę ogniskowa i światło. Do wad moge zaliczyc nie pewny HSM jak juz wczesniej wspomniałem, "sigmowskie" barwy nie kazdemu muszą sie podobac (lekko ocieplone). Myśle ze te wady nie powoduja dyskwalifikacji sigmy przy zakupie. Naprawde warto za te cene nic lepszego nie znajdziecie o tej ogniskowej i świetle 1.4.Obiektyw do wszelakich zastosowań na co dzien (dobry do koncertów)
    Moja ocena 7,5/10

    Obiektywy portretowe:
    5) Nikkor AF 85 1.4 D - Rewelacyjne szkiełko, mozna go pochwalic za wszystko. Budowa pancerna, ostrosc, plastyka, oddanie kolorów, bokeh na najwyzszym poziomie. Szeroki pierscien AF ułatwiajacy ostrzenie w trybie manualnym. Jedynym minusem tego obiektywu jest cena. Szkiełko na lata. Polecam
    Moja ocena 9.5/10

    Obiektywy makro:
    6) Nikkor AF 105 2.8 - Wolny AF, jednak nie ma to znaczenia przy makro, bo i tak ostrzy sie manualnie. Szeroki pierscien ostrosci pozwala bardzo swobodnie na manualne ostrzenie. Szpiegiełko slużace do zmiany AF/M. Budowa pancerna, caly obiektyw wykonany bardzo solidnie, ciezki. Ostry od 2.8, ladnie oddanie kolorów i bokeh.
    W makro sprawdza sie doskonale. Do portetowania robali idealny, nie ma co przeplacac za wersje VR.
    Moja ocena 8/10

    Teleobiektywy:
    7) Nikkor AF-S 80-200 2.8 - Szybki, solidny zoom. Ciezki co dla niektorych osob moze byc wada wedlug mnie jest zaleta. W tym przedziale chyba najlepsze szkolo nikona w niczym nie ustepuje slynnej VR tak chwalonej. AF jest pewny, zawsze trafia w punkt, ostrzy bardzo szybko (AF-S) ( mam to szkiełko z D70 i wydaje mi sie ze aparat nie nadanza za nim. W dzien jak jest jasno ostrzy bardzo szybko, w hali podczas meczu jest juz ciut wolniej ale to jest wina AF w aparacie, co nie znaczy ze jest wolno i sie gubi). Plastyka, bokeh, oddanie kolorów jest bardzo dobre. Czesto jest ten obiektyw wykorzystywany do portretów, gdzie spisuje sie rewelacujnie. Wada jest chyba dostepność tego obiektywu. Przednia soczewka jest osadzona bardzo plytko i trzeba uwazac aby jej przez przypadek nie uszkodzic dobrym rozwiazaniem jest zalozenie na stale filtra.
    Moja ocena 9.5/10
    Ostatnio edytowane przez mancini ; 13-07-2007 o 17:57

  7. #17

    Domyślnie

    Malo osob opisuje szkiełka manualne, a przeciez niektorzy caly czas robia na slajdach, nie wspominajac, ze wiele z nich mozna z powodzeniem wpinac do cyfrakow, wiec postanowilem napisac o nich to i owo.

    Obiektywy szerokątne:
    1) Zentitar MF 16 f2.8 - całkiem dobre rybie oko do analoga (używam z FE2), ostrzy w miare dobrze, powyzej f5.6 bardzo dobrze, z cyfra mnoznik daje sie wyraznie we znaki i w stosunku do kitowego Nikkora 18-70 roznica nie jest specjalnie duza, a skoro nie widac roznicy to po co przeplacac
    2) Peleng MF 8 f3.5 - pomylka, szkoda funduszy, bo jakos zdjec zdecydowanie ponizej oczekiwan. Na analogu winietuje, na cyfrze lepiej, ale ostrosc w rogach jest w miare dobra chyba dopiero przy f16

    Obiektywy standardowe:
    1) Tokina MF 35-105 f3.5-4.5 - kupiony za grosze bardzo dobry obiektyw, ladnie ostrzy przy otwartej przyslonie

    Obiektywy portretowe:
    1) Danubia MF 135 f2.8 - dalem za niego chyba 70zl, ale jestem z niego mega zadowolony! Z analogiem dziala swietnie i jest to jeden z moich ulubionych! Z cyfra jest troche ciezko trafic z ostroscia (po przeliczeniu robi sie dobre tele) dlatego zwykle przymykam bardziej przyslone
    Ostatnio edytowane przez Jacek_Z ; 22-06-2007 o 23:17

  8. #18
    puchbeary
    Gość

    Domyślnie

    Obiektywy standardowe:

    Nikkor 50 mm/f1,8 - na temat tego szkła napisano już całe tomy. Bardzo ostry już po przymknięciu do f2 na f1,8 delikatnie miękki - ledwo dostrzegalnie. Występuje w kilku wersjach: japońskiej z szybką, japońskiej bez szybki, japońskiej bez szybki i z "D" chińskiej bez szybki i z "D". Wersje różnią się między sobą wykonaniem obudowy - optycznie wszystkie prezentują ten sam poziom i należy o tym pamiętać. Af - szybki i pewny. Tani i ogólnie dostępny. Właściwie każdy powinien go mieć nawet jeśli miałby to być jedynie przejściowy romans.
    8/10

    Nikkor 18-55 / 3,5-5,6g - obiektyw optycznie bardzo znośny. Doskwiera mu beczka i jakość wykonania. Jest plastikowy do bólu. Osiągane efekty są bardzo do przyjęcia - obraz ładny, nasycony, AF szybki - AF-S. Bardzo dobry stopień odwzorowania makro - jeśli się nie mylę - 1:2. Dość tani i przez to daje rewelacyjny stosunek jakości do ceny.
    7/10

    Tokina 28-70/2,6-2,8 - obiektyw od pełnej klatki - niegdyś profesjonalny zoom - obecnie odrobinę zapomniany co może się zmienić przy okazji wejścia D3 . Optycznie bardzo dobry, ostry od pełnej dziury, z cyfrowymi korpusami start od f2,8. W pomieszczeniach poezja - świetne obrazowanie. W plenerze problem z kontrastem - szczególnie pod światło i przy dużym nasłonecznieniu. Szkło i metal. Obiektyw niesamowicie solidny ale jednocześnie koszmarnie wręcz ciężki - dłuższa praca powoduje ból rąk i nadgarstków. Pseudo IF - mocowanie filtrów nie kręci się przy ostrzeniu mimo że kręci się pierwsza soczewka - pomaga to korzystać z polówek, polarów itp. Mocowanie filtrów fi77 - ceny akcesoriów powodują ból głowy. AF - głośny jak kosiarka ale pewny. mój ukochany obiektyw.
    9/10

    Teleobiektyw:

    70-210/4 - bardzo solidny, bardzo dobry optycznie teleobiektyw. Dość długi i ciężki ale dający bardzo ładne obrazki. Stałe światło choć na dłuższym końcu dobrze robi przymknięcie o dwie działki - ot tak profilaktycznie. Af głośny ale sprawny i raczej nieomylny
    9/10

    80-200/4,5-5,6 D - krótka przygoda - szkło miało urwany listek mocowania bagnetu więc byłem zmuszony odesłać. Optycznie nie najgorzej jak na szkło czysto amatorskie. ładne, kontrastowe, nasycone obrazki. Af sprawny choć demonem szybkości bym go nie nazwał. Bardzo lekki i całkowicie plastikowy.
    6/10
    Ostatnio edytowane przez Jacek_Z ; 24-08-2007 o 15:08 Powód: poprawiłem formatowanie...

  9. #19

    Domyślnie

    Ja opiszę obiektywy, z którymi mam prywatnie jak i zawodowo styczność oraz obiektywy, które udało mi się używać pożyczając je od znajomych lub na różnych plenerach.

    Obiektywy szerokie
    Tokina AF 12-24/4 - zasadniczo mój standardowy obiektyw. Dobra jakość optyczna, ostry od pełnej dziury, jednak widać poprawę po lekkim przymknięciu. Dobra praca pod światło, choć czasem potrafi niemiło zaskoczyć pod tym względem. W przypadku umieszczenia źródeł światła w kadrze (słońce, latarnie) daje bardzo ładną, regularną gwiazdkę. Kontrastowy i ładnie oddaje barwy, za to widoczna aberracja chromatyczna. Budowa i jakość wykonania bez zarzutu, nie zmienia rozmiarów podczas kręcenia pierścieniami. Trzeba uważać na dokładne założenie osłony przeciwsłonecznej. Jeżeli nie wskoczy w zatrzaski, to na 12 mm będzie widać sporą i dziwną winietę.

    Obiektywy standartowe
    Tamron AF 17-50/2.8 - bardzo fajny, ostry (trafiony za pierwszym razem) od pełnej dziury. Kręci pierścieniem ostrości podczas pracy AF, trzeba się przyzwyczaić. Blokada na 17 mm. Czasem jednak te 50 mm to za krótko. Nieźle skorygowany. Mimo ogólnej plastikowatości robi wrażenie solidnego. Szeroki, wygodny pierścień zooma.

    Nikkor AF 18-70/3.5-4.5 - duży kit, kapitalny zakres, okupiony zmiennym światłem. Ja mam uprzedzenie do zmiennoświetlnych obiektywów i staram się takich unikać. Ostry od pełnej dziury. Jak na SWM to nie jest porywająco szybki. Osłona przeciwsłoneczna sprawia wrażenie tandetnej ale mimo to wytrzymała upadek aparatu ze szkłem z metrowej wysokości, szkło nie wytrzymało i się zrobił pokłon. .

    Sigma AF 24-70/2.8 Macro - spore wiaderko, pełnoklatkowy. Filtry mają sporą średnicę 82 mm, jednak w przypadku DX można nakręcić redukcje do 77 mm i nie widać winiety, nawet z filtrem nie slim. Za krótka osłona przeciwsłoneczna, skrojona na potrzeby FF, a i tu nie wiem czy czasem nie do jakiegoś jeszcze szerszego szkła. W każdym razie pomaga przedłużenie ręką. Co do jakości optycznej to nie mam zarzutu, akceptowalna od 2.8, ostra od 4. Pierścień ogniskowych kręci się ze sporym, zmiennym oporem. Po półtora roku, da się zaobserwować luz przedniego tubusa, ale nie wpływa to na jakość zdjęć. Zmienia rozmiar, zarówno podczas zmiany ogniskowych jak i ostrzenia, nie kręci przednią soczewką. Posiada pierścień przysłony, świetnie sprawdza się w manualach. Potrafi pokazać bardzo brzydkie efekty, gdy słońce znajduje się w kadrze, a jest czymś częściowo przysłonięte, na przykład drzewami.

    Sigma AF 28-70/2.8 - starsza wersja, bez szybki i DF. Podobnie jak w T17-50 pierścień ostrości obraca się podczas pracy AF. Ostra, kontrastowa, do analoga i do cyfry. Mniejsza i lżejsza od poprzedniczki. Jeżeli ktoś nie potrzebuje 24 mm, to polecam jako świetny zamiennik S24-70. Posiada pierścień przysłony.

    Nikkor AF 50/1.4 - bez D, oprócz ogniskowej bardzo fajne szkło. Świetnie sprawdza się w nocy, gdy przy normalnym oświetleniu ulicznym można zdjęcia z ręki robić. Ogniskowa jest tylko taka sobie, do portretu nie bardzo, jako szkło ogólnego zastosowania też. Może będę na przekór wszystkim, ale do cyfry nie polecam ogniskowej 50mm. Dla mnie znalazło zastosowanie podczas zdjęć nocnych oraz jako uzupełnienie T12-24, podczas górskich wypraw.

    Teleobiektywy
    Nikkor AF 70-210/4 - całkiem fajne tele. Sporo lżejsze od szkieł 2.8, a porównywalne optycznie. Konstrukcja metalowo - plastikowa. Nie zmienia rozmiarów podczas zmiany ogniskowej, za to zmienia podczas ostrzenia. Wymagana osłona przeciwsłoneczna, bo łatwo łapie flary. AF wolny, ale w przypadku włączenia śledzenia, daje radę. Posiada pierścień przysłony. Do pracy MF nadaje się średnio, ze względu na bardzo wąski pierścień ostrości. Nieco mniej kontrastowy niż reszta moich szkieł.

    Nikkor AF 70-200/2.8 VR - ideał, poza wymiarami i wagą, które sprawiają, że fotografowanie z ręki wymaga sporego wysiłku.

    Obiektywy makro
    Soligor AF 100/3.5 Macro - zadziwiająco dobry optycznie, bez soczewki (w komplecie) odwzorowanie 1:2, z soczewką 1:1. Plastikowy do granic możliwości, ale bagnet metalowy. AF głośny, wolny i pracujący jakby obiektyw zaraz miał się rozpaść. Jak ktoś potrzebuje taniego szkła makro, to polecam. Kręci przednią soczewką, rozmiar filtrów to 49mm. Posiada pierścień przysłony, jednak bez blokady. Kręci pierścieniem ostrości podczas pracy AF.

    Obiektywy manulane
    Nikkor MF 105/2.5 - świetna portretówka. Jeżeli ktoś szuka stosunkowo taniego obiektywu do portretu, a jednocześnie jest świadom ograniczeń jakie niosą szkła MF, to śmiało brać. Plastyka, kontrast, bokeh i pozostałe właściwości optyczne bez zastrzeżeń. Konstrukcyjnie to szkło i metal, posiada wbudowaną osłonę przeciwsłoneczną. Ostrzy od 1 m.
    Ostatnio edytowane przez zdyboo ; 01-11-2007 o 22:21
    Pozdrawiam!
    Tomasz Zych
    tomzych.com
    analogowiortodoksi.pl

  10. #20
    Oszczędny w słowach Awatar marcinekmm
    Dołączył
    12 2004
    Miasto
    Mińsk Mazowiecki
    Posty
    225

    Domyślnie

    Moje skromne typy które polecam i będę każdemu polecał (obecnie używane) to:

    Obiektywy szerokie
    Sigma 24/2.8
    Optyka: na plus filtr 52mm, świetny optycznie - ostrość, plastyka na najwyższym poziomie (nie gorszy od Nikkora 24/2., przy silnym słońcu niezbędna oryginalna osłonka PP, z filterkiem wystepuje lekka winieta.
    Budowa: zasadniczo AF pracuje jak czołg (głośno i wolno), na plus budowa (w pełni metalowy), design powiedzmy pozostawiający sporo do życzenia. Gdyby nie AF obiektyw nie do zdarcia. Jedyny estetyczny mankament to powłoka obudowy (taka cienka gumowata) która niestety pod wpływem zadrapań odchodzi. Niestety nie da się załozyć dekielka przy założonej osłonce PP - taki dziwny patent Sigmy.
    Subiektywnie: dla mnie obiektyw okazał się bardzo udanym zakupem. Pracuje zarówno pod pełną klatką, jak i pod DX; jedyny mankament to taki, że D70 nie pokazuje przesłony 2.8, ale dopiero 3.3 (prześwietla fotki). Pod pełną klatkę do krajobrazów idealny; przy cyfrze fajny standardzik (36mm). Polecam szczerze ten obiektyw. Tani, optycznie doskonały, idealny dla amatora.

    Obiektywy standartowe
    Tamron AF 17-50/2.8
    Optyka: Ostry od pełnej dziury (trafiony za pierwszym razem - made in Japan). Aberracje zwłaszcza na szerokim końcu. Poza tym niezła plastyka, ładny bokeh. Nieźle skorygowany.
    Budowa: Trochę zbyt plastikowy, ale to wrażenie jest tylko pozorne - w pracy nie ma żadnych problemów. bardzo szybki i cichy AF jak na śrubokręt. Filtr 67mm - przy slimie brak winiety.
    Subiektywnie: Czasem osobiście brakuje trochę ogniskowej powyżej 50mm, ale to nie problem, daje się z tym żyć. Wygodny, uniwersalny, stałe światełko. Osobiście nie zdejmuję go z korpusu. Po założeniu osłonki PP obiektyw nabiera profesjonalnego wyglądu

    Teleobiektywy
    Nikkor 70-210/4-5.6
    Optyka: Ostry nawet od pełnej dziury. Po przymknięciu rewelacja. Jedyny zasadniczy problem to to, że jest ciemny. Dla mnie nie ma sobie równych w swej klasie pod tym kątem optyki; bardzo plastyczny, ostry zoomik. Nie jednego już pozytywnie zaskoczył.
    Budowa: Solidna, metalowa obudowa, pompka (nie każdemu leży - ja się przyzwyczaiłem i nie ma żadnego problemu). Plastikowe 70-300 to przy nim zabawki. Zrobiony bardzo solidnie. Wolny AF. Filtr 62mm.
    Subiektywnie: Bardzo polecam to szkiełko. Kawał bardzo porządnego szkła; jak dla mnie najlepszy zoom amatorski Nikona.
    Ostatnio edytowane przez marcinekmm ; 28-01-2008 o 10:03
    __________________ ? ___________________

Strona 2 z 12 PierwszyPierwszy 1234 ... OstatniOstatni

Uprawnienia umieszczania postów

  • Nie możesz zakładać nowych tematów
  • Nie możesz pisać wiadomości
  • Nie możesz dodawać załączników
  • Nie możesz edytować swoich postów
  •