Jaki Nikon dla początkującej

[Dho'ine]

Wszystko zależy od użytkownika i od podejścia, jasne że na zoomie można się nauczyć focić ale trzeba włączyć myślenie i wyobraźnię a nie bezsensownie kręcić. Blokować na kolejnych ogniskowych i działać. Ja piszę tylko z własnego doświadczenia, zakup stałki dał mi bardzo dużego kopa pod względem własnie kompozycji i zwracania uwagi na to co się dzieje na zdjęciu. Teraz w 99% nawet jak używam zooma, (Sigmy 17-50) to najpierw wybieram ogniskową a potem szukam najlepszego kadru.

[Maro66.]

Nie przesadzajmy. Stałki na początek, to ograniczenie, wymuszające określone kadrowanie. Przy zoomie mogę sobie sprawdzić, jaki kadr bardziej mi odpowiada na szybko, a nie biegać bezsensownie ze stałką, to do przodu, to do tyłu. Jak już popstrykam dużo fotek, to sobie sprawdzam na jakiej ogniskowej jest ich najwięcej i takiej stałki sobie szukam, żeby podnieść poziom zdjęć i mieć większą kontrolę choćby nad światłem czy głębią ostrości. Stałka na dzień dobry niekoniecznie.
Zawsze myślałem, że kadr rodzi się w głowie i dobieram sprzęt do jego uwiecznienia, a nie wybieram sprzęt i szukam kadru. Chyba ja powinienem rządzić sprzętem, a sprzęt mną?
To trochę tak, jakbym wziął sobie klucz czternastkę, otworzył maskę w samochodzie i zastanawiał się, co mogę nim naprawić

[FKonrad]

Witam. Ponieważ znalazłem dwie okazje na zakup Nikona a nie bardzo wiem który wybrać więc zajrzałem tutaj
Aparaty do wybrania to
Nikon D300
Nikon D3200 18-55
Oczywiście jestem amatorem :3

[cybulski]

Dla początkującego 3200+ 18-55 to dobry wybór w atrakcyjnej cenie.

Witam. Ponieważ znalazłem dwie okazje na zakup Nikona a nie bardzo wiem który wybrać więc zajrzałem tutaj
Aparaty do wybrania to
Nikon D300
Nikon D3200 18-55
Oczywiście jestem amatorem :3

[cybulski]

Zgadzam się Początkujący moim zdaniem powinien co najmniej z rok jak nie dłużej, pośmigać z zoomem typu 18-105 aby nauczyć się w ogóle podstaw, kompozycji, kadrowania, ujęcia tematu z różnych perspektyw, itp.
Na początku drogi zawracanie głowy stałkami i rozmyciem przy 1.8 nie da mu dobrych podstaw do czegokolwiek.

Nie przesadzajmy. Stałki na początek, to ograniczenie, wymuszające określone kadrowanie. Przy zoomie mogę sobie sprawdzić, jaki kadr bardziej mi odpowiada na szybko, a nie biegać bezsensownie ze stałką, to do przodu, to do tyłu. Jak już popstrykam dużo fotek, to sobie sprawdzam na jakiej ogniskowej jest ich najwięcej i takiej stałki sobie szukam, żeby podnieść poziom zdjęć i mieć większą kontrolę choćby nad światłem czy głębią ostrości. Stałka na dzień dobry niekoniecznie.
Zawsze myślałem, że kadr rodzi się w głowie i dobieram sprzęt do jego uwiecznienia, a nie wybieram sprzęt i szukam kadru. Chyba ja powinienem rządzić sprzętem, a sprzęt mną?
To trochę tak, jakbym wziął sobie klucz czternastkę, otworzył maskę w samochodzie i zastanawiał się, co mogę nim naprawić

[koberek]

Zgadzam się Początkujący moim zdaniem powinien co najmniej z rok jak nie dłużej, pośmigać z zoomem typu 18-105 aby nauczyć się w ogóle podstaw, kompozycji, kadrowania, ujęcia tematu z różnych perspektyw, itp.
Na początku drogi zawracanie głowy stałkami i rozmyciem przy 1.8 nie da mu dobrych podstaw do czegokolwiek.

Ja się uczyłem kompaktem, chociaż w młodości miałem kliszę,
np. fujik hs to dobra alternatywa dla początkujących,
szeroki kąt i tele, wtedy po jakimś czasie widać co konkretnie chce się focić, albo już nie
Rzucanie się na stałki to zły kierunek, ja do dziś nie lubię stałek, chociaż są zarąbiste,
jedyna , którą lubię to mój helios

[amajsterek]

itp.
Na początku drogi zawracanie głowy stałkami i rozmyciem przy 1.8 nie da mu dobrych podstaw do czegokolwiek.

Nie znam się na podstawach czegokolwiek (a już szczególnie fotografii), ale po zakupie 35/1,8 trochę bardziej zaczęło mi się chcieć pstrykać.
Po przesiadce z 18-55 udawało mi się robić zdjęcia w pomieszczeniu bez lampy (zewnętrznej jeszcze nie miałem) i dzięki temu zacząłem coraz rzadziej korzystać z trybu AUTO bo wymagało to trochę zachodu z wypracowaniem kompromisu ISO/Czas.

[Maro66.]

Słowo klucz w twojej wypowiedzi to "po przesiadce". Ciekawe jakbyś na dzień dobry wylądował ze stałką.

[Bushi]

Moim zdaniem trzeba pamiętać, że puszka i obiektywy to tylko narzędzia. Celem jest Twoja wizja - zdjęcie takie, jakie masz w głowie, jakie sobie wymyśliłeś, jaka masz koncepcję. Na początku ważne jest, żebyś miał jak najbardziej użyteczne, wielozadaniowe i funkcjonalne narzędzie, żeby skupić się nie na obsłudze sprzętu, a na fotografowaniu. Dobry fotograf "byle czym" zrobi fajny kadr, a jeśli nie wiesz, o co chodzi, i najlepsze puszki i obiektywy nie pomogą - wręcz utrudnią. Zoom na początek jest doskonałym wyborem. Stałka może tylko zniechęcić. Zoom uczy kadrowania, doboru ogniskowych, pozwala skupić się na tym, co chcesz pstryknąć, na TEJ chwili. Niższa półka puszeczek z różnymi, pomocnymi trybami również. W miarę zdobywania doświadczenia samemu zauważasz, czego brakuje, zaczynasz inaczej myśleć o możliwościach puszeczki i obiektywach. Widzisz, że automatyczne tryby nie zawsze spełniają oczekiwania. Więc zabawa w tryby półautomatyczne (preselekcja przysłony, czasu) pokazuje, jak ważne są parametry obiektywu. Krystalizuje się, co chcesz i lubisz fotografować. To determinuje potrzebne funkcjonalności puszeczki i dobór obiektywów. Potem manual. Dobór ISO. Głębia ostrości. Zabawa z odcieniami bieli. Portrety. Statyw, lampa, fotografia w świetle zastanym, zdjęcia nocne, sportowe, panoramowanie... I tak dalej, i tajk dalej... Żeby być dobrym mechanikiem, najpierw trzeba przejść staż z kombinerkami i śrubokrętem, bo wtedy nauczysz się "sztuki". Bez fundamentu nie zbudujesz gmachu. Per aspera ad astra... Mnie osobiście pomogły lata 90-te, kiedy przeszedłem szkołę na lustrzankach przed okresem cyfrowym, kiedy każde zdjęcie miało swoja wagę, nad każdym kadrem myślałeś, nie stać Cię było, żeby robić "złe" zdjęcia (na kliszy było max do 36 zdjęć, a każde kosztowało...). Wtedy doceniałem zalety zooma, a potem stałek, kiedy odkrywałem bokeh, który przy naciśnięciu migawiki tylko mogłem sobie wyobrazić...
Reasumując - na początek idealny jest zoom przyczepiony do puszeczki przeznaczonej dla amatora. Tylko trzeba samemu mysleć i się rozwijać, a nie pstrykać wciąż w trybach automatycznych. Potem samemu widzisz ograniczenia i potrzeby, nie musisz nikogo pytać, co Ci potrzeba. Sam wiesz.

[kolorowooka]

Moim zdaniem trzeba pamiętać, że puszka i obiektywy to tylko narzędzia. Celem jest Twoja wizja - zdjęcie takie, jakie masz w głowie, jakie sobie wymyśliłeś, jaka masz koncepcję. Na początku ważne jest, żebyś miał jak najbardziej użyteczne, wielozadaniowe i funkcjonalne narzędzie, żeby skupić się nie na obsłudze sprzętu, a na fotografowaniu. Dobry fotograf "byle czym" zrobi fajny kadr, a jeśli nie wiesz, o co chodzi, i najlepsze puszki i obiektywy nie pomogą - wręcz utrudnią. Zoom na początek jest doskonałym wyborem. Stałka może tylko zniechęcić. Zoom uczy kadrowania, doboru ogniskowych, pozwala skupić się na tym, co chcesz pstryknąć, na TEJ chwili. Niższa półka puszeczek z różnymi, pomocnymi trybami również. W miarę zdobywania doświadczenia samemu zauważasz, czego brakuje, zaczynasz inaczej myśleć o możliwościach puszeczki i obiektywach. Widzisz, że automatyczne tryby nie zawsze spełniają oczekiwania. Więc zabawa w tryby półautomatyczne (preselekcja przysłony, czasu) pokazuje, jak ważne są parametry obiektywu. Krystalizuje się, co chcesz i lubisz fotografować. To determinuje potrzebne funkcjonalności puszeczki i dobór obiektywów. Potem manual. Dobór ISO. Głębia ostrości. Zabawa z odcieniami bieli. Portrety. Statyw, lampa, fotografia w świetle zastanym, zdjęcia nocne, sportowe, panoramowanie... I tak dalej, i tajk dalej... Żeby być dobrym mechanikiem, najpierw trzeba przejść staż z kombinerkami i śrubokrętem, bo wtedy nauczysz się "sztuki". Bez fundamentu nie zbudujesz gmachu. Per aspera ad astra... Mnie osobiście pomogły lata 90-te, kiedy przeszedłem szkołę na lustrzankach przed okresem cyfrowym, kiedy każde zdjęcie miało swoja wagę, nad każdym kadrem myślałeś, nie stać Cię było, żeby robić "złe" zdjęcia (na kliszy było max do 36 zdjęć, a każde kosztowało...). Wtedy doceniałem zalety zooma, a potem stałek, kiedy odkrywałem bokeh, który przy naciśnięciu migawiki tylko mogłem sobie wyobrazić...
Reasumując - na początek idealny jest zoom przyczepiony do puszeczki przeznaczonej dla amatora. Tylko trzeba samemu mysleć i się rozwijać, a nie pstrykać wciąż w trybach automatycznych. Potem samemu widzisz ograniczenia i potrzeby, nie musisz nikogo pytać, co Ci potrzeba. Sam wiesz.

@Bushi świetnie to napisałeś. Moim zdaniem wszyscy początkujacy powinni to przeczytać!!!